Bali, Gili & Lombok!
Door: Tim
Blijf op de hoogte en volg Nikki & Tim
04 Mei 2015 | Nederland, Rotterdam
Blog Indonesie!
Hallo Bali! Wat ben je heerlijk. Denk dat we dat wel kunnen stellen na 4 weken. Niet alleen Bali, maar ook de bekende Gili eilanden voor de kust van Lombok en Lombok zelf waren heel erg tof. Maar voor het gemak zal ik gewoon bij het begin beginnen, Bali. We kwamen in de avond aan op Denpasar airport en hadden van te voren al een accommodatie + transfer geregeld, gelukkig. Toen we de aankomsthal in kwamen lopen stond het helemaal vol met taxi chauffeurs die stonden te roepen en te schreeuwen in de hoop dat je met hun mee zou gaan. Toen we de vriendelijke man hadden gevonden die braaf een handgeschreven kartonnetje omhoog hield met daarop: Nikki, lieten we de drukte achter ons om richting ons Guesthouse te rijden, gelegen tussen Kuta en Seminyak. Point Guesthouse was ons verblijf de eerste 6 dagen en bij aankomst werd ik gelijk begroet door een supporter uit onze hoofdstad. Trots met mn Feyenoordshirt stapte ik uit om de tassen te pakken terwijl een Nederlandse man van +50 mij passeerde op een scootertje en met een accent waar je nekhaar recht van overeind gaat staan riep: doe dat shirt uit man, je loopt voor schut hier! Haha dit had ik niet helemaal aan zien komen, sta je dan met je tassen op je rug en je bek vol tanden. Ja mooie actie moet ik helaas eerlijk toegeven. Onze kamer zag er prima uit. Tweepersoonsbed, airco, goede wifi, voor de deur een zwembad en de aardige familie beneden verkocht ijskoude frisdrank en bintagetjes tegen erg lage prijzen, top!! Omdat het al bijna 00:00 was en we erg moe waren zijn we die avond als een blok in slaap gevallen om de volgende dag de buurt waar we zaten eens te gaan verkennen. We slapen zo'n 30 meter van de hoofdstraat waar ontzettend veel winkeltjes, restaurants en barretjes zitten. Het zit helemaal vol met prachtige plekkies om lekker wat te eten en te drinken en het strand ligt op een kwartiertje wandelen door deze leuke, drukke straatjes. Op straat werd er door iedereen getoeterd naar ons en gevraagd of we transport wilde, scooter huren of misschien wel zin hadden in een massage. In het begin is dit wel irritant maar na een aantal dagen leer je hier ook wel mee omgaan. Na een ontbijtje bij het zaakje naast onze guesthouse zijn we rechtsaf de hoofdstraat ingelopen (richting Seminyak) en hebben we een kijkje genomen bij een markt. Vervolgens zijn we de hoofdstraat de andere kant op gewandeld (richting Kuta). Na de halve dag rondgewandeld te hebben en ongeveer te weten hoe de buurt er een beetje uitziet zijn we op het strand gaan kijken. Hier hebben we bij een geïmproviseerd terrasje (koelboxen en wat plastic tuinstoelen) een ijskoud biertje gedronken, terwijl we keken naar heerlijke golven die binnen kwamen rollen en vervelende, hardnekkige verkopers van ons af probeerde te schudden. Later die dag hebben zijn we neergestreken in een cocktailbar en die avond nog zijn de eerste borden nasi goreng besteld. Wij hebben een prima eerste dag gehad zo!
De volgende dag hebben we een scooter gehuurd voor drie dagen. Kosten: 10 euro, haha net lekker zo! En dan hebben we waarschijnlijk nog te veel betaald ook, maargoed. Met de scooter zijn we die ochtend nog naar Canggu gereden. Dit ging moeizamer dan gedacht. Even wennen aan het drukke verkeer en wennen aan het rijden zonder verkeersborden en vooral lastig, zonder verkeersregels. Volgens mij weten ze zelfs niet eens wat links en rechts is, echtwaar, iedereen doet maar wat! Toen we er even niet uitkwamen en aan een Argentijn van een jaar of 50 de weg vroegen zei hij: joh rijd maar achter mij aan, ik breng jullie er wel heen. Top!! Wij achter deze 50 jarige surferdude met lang haar aangereden en inderdaad na een geweldige tocht tussen prachtige rijstvelden kwamen we aan bij Echo Beach, Canggu. Voordat we Canggu inreden moesten we trouwens nog tanken. Dit is wel lachen want er staan van die houten zelf gemaakte hekjes langs de weg met Petrol erop. Alle benzine zit in lege Absolut Vodka flessen en je betaalt omgerekend zo’n 60 cent voor 1 fles! We wilden graag naar Canggu, Echo Beach omdat de golven hier gigantisch zijn en de surfers waanzinnig goed. Wat een geweldig uitzicht hadden we vanaf een terrasje aan zee op een man of 30 die 100 meter verderop golven van drieënhalve meter hoog trotseerden. Later zijn we doorgereden naar Deus. Dit is een Australisch merk dat ook surfboarden en motoren customized. Dit restaurant/cafe heeft ook een winkel waar de motoren, surfplanken en kleding te koop zijn. Daarnaast heeft de temple of enthusiasm, zoals het hier heet, een halfpipe, een werkplaats en een binnenplaats. Elke dinsdag hebben ze Taco Tuesday, bij een bord taco’s op dinsdagavond gratis een kleine tattoo, haha geweldig toch?! (Hebben wij overigens niet aan meegedaan!) We hebben hier wat gedronken en rondgekeken waarna we doorgereden zijn naar Tanah Lot. Deze tempel ligt in de zee en is te voet alleen te bereiken bij laag water. Toen wij er waren was de zee helaas ontzettend wild met grote golven, maar dit gaf dan wel een geweldig gezicht. Nadat we daar rondgewandeld en gekeken hadden zagen we heel veel mensen aan de randen van de kliffen staan, naar het water kijkend. Er was schijnbaar iemand ingevallen en die was niet meer bovengekomen. De zee was zo wild dat zelfs de lifeguards het niet aandurfden om erin te duiken. Op de terugweg zijn we nog langs Purah Pettinget gereden en na even op de kamer bijgekomen te zijn, zijn we naar een tapasbarretje gegaan bij ons in de straat. Het eten, de drankjes, de zwerfkat van het restaurant en de jongen die er werkte waren allemaal top en zorgden voor een super avond.
De volgende dag stond onze trip naar de hoofdstad Denpasar op het programma. Denpasar is al veel minder toeristisch dan Kuta en Seminyak. Na het Bali museum gezien te hebben (ooit gebouwd door Nederlanders) zijn we via het groene plein richting een onwijs grote markt gelopen. Voordat we daar aankwamen stuitte we nog op een groot standbeeld van drie mannen die de overgave aan de Nederlanders moet voorstellen. De Balinese Koninklijke familie pleegde zelfmoord voordat Nederland de hele handel hier kon overnemen. Gelukkig is dit vandaag de dag vergeven en vergeten en zijn de Balinese mensen dol op Nederlanders!
Op de markt, Pasar Badung, kocht ik buiten een zak rijst met saté, vers van het grilletje. Het was heerlijk en toen ik het bijna op had kwamen we een Nederlander tegen die ons een beetje bang aan het maken was. Volgens hem was het nogal wat dat ik dat zo van een markt aan het eten was omdat veel eten op marktjes niet goed verhit wordt, en waren onze reisplannen naar Lombok ook levensgevaarlijk. Achteraf was de saté heerlijk en was Lombok misschien een beetje saai, maar zeker niet gevaarlijk. Op de weg terug reden we toevallig nog langs het art museum, dat schuil gaat in een prachtig gebouw. Eenmaal terug van deze trip zijn we terug gegaan en hebben we wat bij het zwembad gelegen. ’s Avonds hebben we gegeten bij DubbleSixBeach. We zaten op het strand, met onze voeten in het zand, op van die grote zitkussens met een pizza op schoot naar een livebandje te kijken op een klein podium voor de zee, fantastisch!! Aangezien het op Bali overal wel ergens happy hour is dacht ik leuk mee te doen met Nikki en nam een cocktail, iets met watermeloen in een veels te klein en vrouwelijk glas. Toen ik een slok wilde nemen mikte ik het hele glas onder me kin, flats, zo me nieuwe t-shirt in. Ik heb heel gauw een biertje besteld en mezelf beloofd niet meer aan deze onzin mee te doen! De volgende dag zijn we weer deze kant opgelopen richting het strand. Bij een aardige kerel, Andy, huurden we een surfplank en een strandbedje. Nikki blij, ik blij, helemaal goud. Weinig wind en prachtige golven en dus een heerlijke ochtend surfen en chillen. Later zijn we via de Carrefour naar zo’n nagelzaakje geweest waar Nikki graag naartoe wilde om na ruim 5 maanden weer een nagellak op te krijgen haha. In de avond zijn we richting Kuta gelopen waar we gegeten hadden bij een Italiaans restaurant, Vi Ai Pi. Een heel gaaf restaurant op de eerste verdieping met uitzicht op het monument van de bomaanslag in 2002. Alle namen van de 202 overledenen zijn op dit monument te zien en links van het monument is het akelige lege gat waar vroeger de discotheek stond. Bizar om te zien. Het eten in Vi Ai Pi was heerlijk en de liveband maakte er ook een feestje van!
Omdat het surfen zo’n succes was hebben we dat de volgende dag dunnetjes over gedaan. Nikki probeerde het ook weer maar kwam helaas tot de conclusie dat ’t niks voor haar is. Laat in de middag zijn we richting Seminyak gewandeld. Winkeltjes afgestruind en langzaam kwamen we in een steeds gezelliger gebied met super veel mooie barretjes en restaurants. We hebben in een leuk, klein en kleurrijk restaurantje heerlijk zitten eten en zijn daarna naar Ku De Ta gelopen, dit wordt gezien als de hipste strandtent van het eiland. Het is er erg mooi, luxe en je ziet allerlei verschillende mensen. We streken neer op de binnentuin met uitzicht op de golven. Een schijnwerper stond op zee gericht zodat je onderuit gezakt in de loungebank met een heerlijk drankje naar de wilde zee kan staren, goud!! Op de weg naar huis een taxi genomen, was nog een hele klus om er een te vinden die wel met meter wilde rijden maar uiteindelijk is het allemaal goed gekomen!
De volgende ochtend lieten we de stranden van Seminyak en Kuta achter ons, off to Ubud! Via het guesthouse een transfer geregeld en anderhalf uur later kwamen we aan. We sliepen in een homestay dat gelegen was in een tempel en deze beste mensen hadden een hond die veel leek op takkie, echt een worst op pootjes! Haha de kamer was echt net gedweild en Nikki gleed hierdoor uit en vloog zo bij de beste Indo schoonmaker in zn armen, warm welkom zal die wel gedacht hebben! Nadat we wat gegeten en gewandeld hadden door Ubud kwamen we uit bij het monkeyforest. De apen zitten overal, zelfs buiten het park. Er zat er zelfs een dakpannen van een winkeltje naar beneden te gooien! Haha geweldig! In het monkeyforest stikt het uiteraard ook van de apen. Toen Nikki er met een op de foto wilde en haar handtas naar mij gooide was het aapie weg en jatte bijna Nikki der tas! Gelukkig kon ik hem nog net uit zn handen trekken, brutale aap! Ook zagen we in Seminyak trouwens nog een groep mannen die in een rijtje stonden en elkaar grote stenen aangaven. Ze waren iets aan het bouwen en zo droeg iedereen dus letterlijk zijn steentje bij. Jaja we steken hier nog wat op joh! Na het monkeyforest zijn we teruggewandeld en ’s avonds zijn we naar een Balinese dansvoorstelling geweest in een tempel, gaaf! Vooral Nikki vond het helemaal geweldig. In onze tempel homestay was ontbijt inbegrepen en zo zaten we de volgende ochtend met een banana pancake op ons terras voor het kamertje. Dit was een relaxte voorbereiding op een nog relaxter vervolg: massage! Bij een Balinees zaakje. En niet zomaar een massage, nee, een full body Balinese massage. Dus … haha! Vrij harde massage met soms net een beetje een aanraking waarvan je denkt nou, doe mij maar niet. Achteraf was het allemaal binnen de perken gebleven en hebben we er zelfs een scrub, sauna en een kokosnoot achteraan genomen! Later die dag hadden we nog een wandeling gemaakt door de rijstvelden waarbij we in een bamboe hutje terecht waren gekomen bij ene Wayan. Deze beste meneer verkocht kokosnoten, olie en rijst. We maakten een praatje, dronken een kokosnoot leeg en kochten wat rijst en vervolgde onze wandeling. Het was hier echt prachtig! Slechts tien minuten lopen van de drukke hoofdstraat liepen we in een oase van rust tussen de prachtige groene rijstvelden. Later hadden nog een biertje gedronken bij een warung midden in de rijstvelden en zijn we via de hoofdstraat weer teruggewandeld. In de avond hebben we op veler verzoek van mevrouw Holleman sushi gegeten en zijn we neergestreken in een loungebar met wederom live muziek! Jaja, ook Ubud is leuk!
Wat wel triest is in Bali is het aantal zwerfhonden. Ze lopen er zo zielig bij over straat. Ze zijn veels te dun en zien er niet uit, het gaat je soms aan het hart als je ziet hoe slecht ze eruit zien. We hadden brood en water gehaald om zo af en toe een hond eten en drinken te kunnen geven. Een zwaar ondervoedde hond begon nog net niet te kokhalzen toen Nikki het brood voor zn neus hield. Toen ik water wilde geven aan een andere hond werd er gegromd en met me meegewandeld tot ik de straat uit was. Bij deze pogingen hebben we het dan maar gelaten. Niet alleen wij Nederlanders hebben het goed thuis. Ook onze dieren hier hebben het gelukkig in de meeste gevallen erg goed hier. Iets wat je zeker wel beseft als je dit allemaal ziet.
De volgende dag hadden we een privé chauffeur geregeld via de homestay. Helemaal goud. Hij brengt je overal naartoe en stopt waar je wilt. Het was een aardige vent en al snel vroeg hij of we de duurste koffie van de wereld, Kopi Luwak, wilde proeven. Ja natuurlijk! Hij zette ons af en wij dachten even snel een bakkie te kopen, haha. Dit was echter niet het geval. We kregen een hele rondleiding op een koffieplantage, we proefden meer dan 20 soorten koffie en thee en ook de beroemde Luwak kat was aanwezig. Voor degene die zoiets hebben van Kopi wat?! Kopi Luwak is een koffie soort waarbij de Luwak kat de koffie opeet en weer uitpoept. Dat wat zo’n beest uitkakt, daar maken ze koffie van. Hebben wij dus kattenstront gedronken, jazeker, wij hebben kattenstront gedronken! De koffie was niet heel bijzonder, misschien alleen wat sterker van smaak maar wel heel leuk om gedronken te hebben. Ook de kokosnotenkoffie was erg lekker. We hebben nog wat over dus mocht je geïnteresseerd zijn kom dan gerust een bakkie proeven!
We vervolgden de rit na de koffieplantage naar Pura Ulun Danu Batur. Dit is een tempel die aan het heilige meer onderaan de vulkaan ligt. Ik dacht dat het een mega tempel in het water zou zijn maar het bleek helemaal niet zo groot eigenlijk. Het zag er wel geweldig uit en nadat we hier de nodige foto’s hadden geschoten zijn we teruggegaan naar onze chauffeur, die lekker lag te tukken in zn auto. De volgende stop was Jatiluwih rice terrace. Je staat hier bovenaan de rijstterrassen en kijkt naar beneden, 180 graden naar een geweldig mooi groen uitzicht. Nadat we hier bovenaan gegeten hadden zijn we er middenin gedoken en hebben we wat rondgewandeld tussen de prachtige rijstvelden die zelfs op de Unesco werelderfgoedlijst staan! We lieten vervolgens dit prachtige uitzicht achter ons op naar de volgende stop, een andere van de zes heiligste tempels van Bali, waarvan we de naam vergeten zijn! De volgende stop van de dag was Mengwi, een oude koningsstad met koningstempel. Mooi rustig park waar we even doorheen zijn gelopen. Ondertussen waren we helemaal gesloopt en moesten we nog naar een ding, de olifantengrot. Onderweg viel ik in slaap toen de chauffeur op me been sloeg en met een grote grijns riep hij: TIRED?! Hahaha! Mooie vent zeg. Natuurlijk was ik moe. Heel de dag op pad, weer zo veel indrukken en die wegen zijn zo slecht! Van dat gehobbel heel de tijd val je vanzelf in slaap! Ik zag in de binnenspiegel Nikki ook al lekker omvallen af en toe haha! De olifantengrot zag er tof uit en was een mooie afsluiting van een leuke, lange en vermoeiende dag. We sloten de dag af bij Warung Schnitzel, waar we lasagne hebben zitten eten. Klinkt niet heel logisch allemaal maar ’t was heerlijk!
De volgende dag hebben we lekker rustig aan gedaan en de boot naar Gili Trawangan geregeld. In de middag sushi op en ’s avonds bij een leuk klein Italiaans restaurantje heerlijke pizza op, met uiteraard weer een Bintang! Alsof ze in je schoot vielen soms zo makkelijk gingen ze erin. Lekkerder dan Heineken en spotgoedkoop! Ja dat is wel effe lekker na die Australië prijzen (kratje bier voor 30 euro!). We zijn vroeg ons bed ingedoken want om 01:30 ging de wekker alweer. We werden een half uur later opgehaald om vervolgens naar een vulkaan te rijden en deze te beklimmen, voordat de zon opkwam! De zonsopkomst bovenop de 1717 meter hoge vulkaan was werkelijk prachtig! De klim duurde zo’n 4 a 5 uur heen en terug maar was het waanzinnige uitzicht meer dan waard. Er kwam op sommige plekken nog rook uit de vulkaan en ook op de vulkaan waren ook genoeg wilde apen te zien. We liepen deze klim samen met een groepje Denen en een Canadees. Vooral met de twee Deense stellen konden we het erg goed vinden. In de auto terug maakte Nik het grapje wat is groepsex in het Deens: heute meute neuke! Het woord groepsex viel hierdoor een aantal keer achter elkaar in de auto en toen de chauffeur ons afzette en wij vrijwillig met zijn zessen tegelijk de auto uitgingen moet ie toch wel effe raar opgekeken hebben, haha! Met deze Denen zijn we de rest van de dag opgetrokken. Eerst wat geluncht en later nog een paar biertjes met elkaar gedronken, gezellig! In de avond zijn we weer naar hetzelfde pizzazaakje gelopen en vroeg ons bedje ingedoken!
Vrijdag, op naar Padang Bai met de auto. Om vervolgens de ferry op te gaan om naar Gili Trawangan te varen! De drie Gili eilanden liggen voor de kust van Lombok en zijn heel klein. Trawangan staat bekend als het feesteiland en wij gingen daar naartoe. We hadden van te voren een accommodatie geregeld dus de relaxte boottocht kon beginnen. We zaten eerst binnen een film af te kijken toen ik besloot om even het dek op te gaan. Het was prachtig weer, de speakers stonden hard aan en ik zat nog geen minuut met mn kop in de zon en mn haar in de wind of er werd al een biertje aangeboden. Nu zeg ik al niet zo snel nee, maar in zo’n setting is tie wel heel lekker! Nadat ik hem op had ben ik snel Nikki gaan halen en hebben we de rest van de rit boven op het dek gezeten. Omdat de beste Indonesiër geen wisselgeld had was ik verplicht er nog maar een te drinken, wat een ramp!
Toen we aankwamen zagen we direct dat dit eilandje er prachtig uitzag. Wit zand en ontzettend helder water. De boot meerde niet aan een steiger maar was gewoon zo ver mogelijk het strand op gevaren. Resultaat was dat we met natte voeten aankwamen op Gili Trawangan, geweldig! Je tassen kon je 10 meter verderop uit het zand vissen. Nog geen vijf minuten lopen en he-le-maal doorweekt van het zweet kwamen we aan in Pitara Cottage, Gili Trawangan. Onthoudt die naam mensen, en ga er nooit naartoe! De kamer was klein, stonk, had overal gaten en kieren en twee keer als we net wilde gaan slapen kregen we bezoek van een grote kakkerlak. Oh en de stroom viel nog al vaak uit, waardoor de ventilator stopt en het binnen 2 minuten 40 graden is in je kamertje. Maargoed, we zaten hier voor weinig geld, kregen elke ochtend een waanzinnig lekkere pannenkoek en wat zit je nou in die kamer, toch?! En binnen 5 minuten wandelen kwam je ook nog eens op een prachtig strand met allerlei mooie barretjes, restaurantjes en het uitzicht op het ruige Lombok en de donkere wolken in de verte was ook nog eens echt adembenemend.
We hebben in de middag in een bamboe hutje op het strand zitten lunchen, terwijl de huispoes achter ons langs kroelde. Verder hebben we lekker op het strand gelegen en nog wat op de hoofdstraat gelopen. Terug om op te frissen, voor zo ver dat kon in die schuur waar we sliepen, en weer naar de hoofdstraat. Heerlijk op het strand wat gegeten onder t genot van livemuziek en later bij de Sama Sama reggaebar nog wat gedronken. Sama sama betekent trouwens geen probleem, no worries mate!
De volgende dag hebben we gedaan waar dit eiland voor bedoeld is, relaxen! Wat een heerlijke dag zeg. Beetje op het strand liggen, balletje trappen met een Engelsman en een Indo en om de 15 minuten het water in om af te koelen. Fantastisch! Toen we over de hoofdstraat liepen zagen we een aankondiging van een full moon party in de surfbar op het eiland. Uiteraard zijn we die avond richting de surfbar gelopen om eens een kijkje te nemen bij dit feest. Maar voordat het zover was zagen we een fantastische totale maansverduistering. En wat doe je dan op zo’n eiland, dan koop je een paar biertjes bij de minimarkt en ga je heerlijk een half uur naar de lucht zitten staren! Hierna hebben we heerlijke hamburgers gegeten bij het centrale marktje op het eiland. Vervolgens door naar de full moon party en wat was dat vet zeg! Wat een sfeer, wat een setting. Tenen in het zand, goede dj’s, goedkoop bier en allemaal leuke relaxte mensen. Van 10 jaar jong tot 60 jaar oud (sorry oudere lezers), mensen van over heel de wereld gemixt met locals die de toeristen mee naar huis proberen te nemen. Ook kon je er een soort van romeinse kaarsen kopen, waardoor je om de 10 minuten vuurwerk in de lucht zag vliegen. De vuurdans van een of andere artiest en het kampvuur maakte dit feest helemaal af. Ge-wel-dig!
Op de Gili eilanden rijden trouwens geen gemotoriseerde voertuigen, alleen paard en wagen. De wegen zijn van zand en je kunt in anderhalf uur het eiland rondfietsen. En dat is dan ook hetgeen dat we de volgende dag gedaan hebben. We gingen linksom, weg van de drukke hoofdstraat en kwamen al gauw in alle rust bij wat restaurantjes. Het is laagseizoen en aan de andere kant van het eiland echt super rustig. We zaten hier in een hutje boven het zeewater heerlijk aan een cola en een fruitsappie. Vervolgens zijn we doorgefietst naar de sunsetbar waar een aantal schommels gebouwd waren, in de zee! Fantastisch! Uiteraard zijn we erheen gezwommen en had een onwijs aardige meid (Aussie, hoe kan het ook anders), veel foto’s van ons genomen! Op de achtergrond zie je de vulkaan van Bali mooi in de wolken verdwijnen.
Nadat we hier op het strand hadden gelegen tot we honger kregen zijn we doorgefietst naar een prachtig zaakje aan zee met hangmatten en alles wat je op de Caribische eilanden zou vinden. Wat een prachtig zaakie. We wilden eten bestellen maar dit kon helaas niet omdat de kok er nog niet was, zal vast iets met die full moon party te maken hebben gehad. Het was overigens geen probleem als we bij de tent ernaast eten bestelden, en zodoende kwam een ober van een heel ander restaurant patat en pasta brengen, haha prachtig. Na het eten hebben we allebei een hangmat opgezocht en met Bob Marley op de achtergrond wegdromen in een hangmat aan zee, met een Bintang tussen je benen en zicht op twee kleine ventjes die heerlijk aan het vissen waren denk je echt, wat is het leven toch goed. Ongelofelijk. Zoals het leven moet zijn, zo hebben wij het geleefd al die tijd. En soms is het wel lastig, want je gaat het ook een beetje voor lief nemen al die mooie dingen en momenten. Maar het is niet normaal natuurlijk al die prachtige dingen die je dag in dag uit meemaakt. Goed om soms is even bij stil te staan!
Helaas moesten we onszelf de hangmatten uithijsen en ons fietsrondje vervolgen. Net na de surfbar, waar de eerste mensen de schade aan het opnemen waren van het feest de nacht ervoor, streken we neer op een privé strandje. Speaker aan, handdoeken neerleggen en chillen maar!
’s Avonds zijn we naar een sunsetbar geweest om de zonsondergang te zien. We zaten er ruim op tijd klaar voor en zagen daardoor de luchten prachtig veranderen. Het was laag water en daardoor lag het koraal de eerste 150 meter helemaal bloot in een heel klein laagje water, dat de kleuren en luchten prachtig weerspiegelden. Vervolgens zijn we naar een wat luxer Italiaans restaurant gegaan om maar weer eens een pizzaatje te eten! Dezelfde avond hebben we nog een snorkeltrip voor de volgende dag geregeld, en zo gingen we de volgende ochtend met een boot vol de prachtige stukken koraal af rondom alle drie de Gili eilanden. We hebben fantastische dingen gezien zoals een schipswrak, zeeslang, schildpadden en Nikki heeft zelfs Nemo (clownfish oranje met wit) gezien! Dat met die schildpadden was trouwens te triest voor woorden. Onze kapitein ging wel effe schildpadden zoeken en we moesten hem achterna zwemmen, met een man of 50. Hij ging indrukwekkend lang en diep onderwater om de eerste aan te wijzen, op zeker 10 meter diepte. De volgende die hij vond lag helaas op maar 1 meter diepte, hij spoorde echt iedereen aan hem te volgen en zodoende zat het arme beest gevangen tussen meer dan 50 toeristen die op het koraal trappen en per ongeluk ook het arme beest zelf raken met camera’s en van die selfie sticks. Wij keken er van een afstand vol verbazing naar en besloten lekker onze eigen gang te gaan in het water. Belachelijk wat ze wel niet doen om toeristen tevreden te stellen, schieten aardig aan hun doel voorbij denken wij zo, maargoed.
Het noodweer was aardig los aan het barsten, onweer en regen zorgden ervoor dat de lunch eerder was dan gepland. We gingen naar Gili Air, aten daar en deden nog een snorkelplek aan op de terugweg. Dit was de minste van de drie en vlak voor de volgende hoosbui waren we gelukkig weer terug op Trawangan. De laatste avond was al bijna aangebroken en aangezien het weer was opgeklaard was de buitenbioscoop op het strand open, met die avond The Great Gatsby op het programma. Wat een waanzinnige film en wat een prachtige locatie om ernaar te kijken!
De avond voor ons vertrek naar Lombok hebben we een boot geregeld. Je kon voor weinig met de ferry, en voor nog minder met de boot waar de locals ook mee gaan. Zodoende zaten we een dag later met veels te veel mensen in een soort van vluchtelingen boot, geweldig. Mensen in t midden op de grond, op de voorkant en zelfs op het dak van de boot. Bij aankomst lukte het net om te ontsnappen aan de heel opdringerige chauffeurs en verkopers en hebben we op onze transfer gewacht in een cafe. Toen wederom een veels te klein busje voor ons aan kwam rijden werden de tassen op t dak gebonden en zaten we met zn 12e in een 9 persoons busje, lekker knus! Na onze slechte slaapplek op Gili was t heerlijk om aan te komen in t luxere bumi aditya hotel in Senggigi. Dit liep trouwens niet helemaal soepel. De transfer was slechts tot het centrum van Senggigi, het plekje waar wij heen gingen. De chauffeur vertelde ons dat t maar 200 meter lopen was tot ons hotel. Achteraf waren dat er 2000 en kwamen we zeiknat van het zweet met veels te veel zware tassen aan. Onze kamer zag er heerlijk uit en in de tv kon onze harde schijf. Slecht weer, moe en een harde schijf met een film of 60... Wat was dat een heerlijk dagje zeg! Op bed films kijken, noodles eten en in slaap vallen. En wat een verademing om na zo’n slechte kamer in zo’n heerlijke kamer te liggen!
De volgende dag hebben we voornamelijk doorgebracht aan het zwembad van het hotel. Ook hadden we nog wat door het zeer rustige Senggigi gelopen. Een Nederlandse man die met zijn vrouw en dochtertje op reis was waren we eerder al tegengekomen op Gili. We zagen hem hier weer en het eerste wat ie riep was: hey jullie hier! Er is hier echt geen ruk te doen he?! Haha geniaal! En hij had nog gelijk ook. Er is inderdaad niet super veel te doen in Senggigi. Op 2 uur rijden richting het noorden is een vulkaan die je in 3 dagen kan beklimmen en 2 uur rijden naar het zuiden zit (zo bleek later) een geweldig leuk kustplaatsje. En wij zaten dus precies midden in! Haha maargoed, na een lekkere dag aan het zwembad gelegen te hebben werd er bij de receptie gezegd dat de plaatselijke jongens aan t voetballen waren achter het hotel op het voetbalveldje. Feyenoord shirt aan, schoenen aan en op naar het veld. Ik werd gelijk opgemerkt en uitgenodigd om mee te doen. Het was 10 tegen 10 ongeveer en ze liepen bijna allemaal op blote voeten. Van jong tot oud, het hele dorp dat voetbal een warm hart toedraagt was weer uitgelopen om 17:00 voor de dagelijkse routine: partijtje spelen. Mijn teamgenoten noemden mij friend. Maar die ratten die niet bij mij waren deden dat ook, en aangezien ik in Indonesie vrij groot ben en op die zwarte koppies met haar neerkeek, leken ze verdomde veel op elkaar. Dus toen ik de bal aan een "friend" gaf en hij ermee vandoor ging de verkeerde kant op schreeuwde heel mijn team nooo no friend no friend! Hahaha! Na een paar minuten had ik het wel door wie bij wie was en kapte ik deze jongen zelf uit om vervolgens te scoren, haha! En ik kan je vertellen, dit gaf een kick zeg!! Als een kind zo blij, wat een avond, wat een ervaring, alweer!! Voetballen met de locals tot de moskee opriep tot het gebed (Lombok bestaat voor 95% uit moslims) en toen stond ik ineens in mn eentje op het veld, haha!
Na wat dagen rustig aan gedaan te hebben hadden we weer een dag met privéchauffeur op de planning. Als eerst zijn we gestopt op een grote markt waar de chauffeur ons een kleine rondleiding gaf. Vervolgens zijn we ergens langs de weg gestopt en hebben we wilde apen pelpinda’s staan voeren, fantastisch!! Ze pakken gewoon je vinger beet, dat voelt zo raar! Alsof een klein kindje je vinger beet heeft, heel apart! Hierna zijn we naar een warung gegaan en daar kregen we een gids mee om naar de watervallen te lopen. We kregen een gids omdat het vrij gevaarlijk scheen te zijn. Toen onze gids een ventje van 15 bleek te zijn op teenslippers besefte we ons dat we weer genaaid zijn voor een paar euro’s, achja. Ook het middageten van de chauffeur stond ineens op onze bon. Dat is wel iets in Indonesie hoor, ze zijn echt allemaal op je geld uit. Iets waar je je van te voren eigenlijk wel op in moet stellen, anders kan het vrij vervelend worden soms. Na de prachtige watervallen bracht de gids ons naar een uitzichtpunt waar we de drie Gili eilanden in een oogopslag konden zien. Hierna zette hij ons af in het centrum van Seggigi waar we op het strand heerlijk hadden gegeten bij een mooie strandbar. We hadden hem trouwens geen fooi gegeven, omdat hij voor meer dan de gebruikelijke fooi had zitten lunchen. Dat vond hij toch wel raar, waren we wel blij? Hadden we wel een leuke dag gehad? Haha hij wilde duidelijk wat extra’s, maar dat kon die mooi op zn buik schrijven!
De volgende dag zijn we met een scooter naar het leuke kustpplaatsje Kuta gereden. Dit is nog steeds op Lombok. De rit duurde zo’n 2 en half uur richting het zuiden en was heel gaaf om te rijden. Eenmaal aangekomen hebben we wat gegeten en zijn we naar Mawun Beach gereden, een prachtig gelegen strand tussen de groene bergen. Hierna zijn we opzoek gegaan naar een goedkope plek om te overnachten. Zodra we die hadden gevonden hebben we onze spulletjes afgegooid en zijn we Kuta Lombok ingegaan om lekker wat te eten, drinken en winkelen. Na wederom een lekker avondje zijn we teruggegaan en heerlijk in slaap gevallen.
Wakker worden in Kuta Lombok, en op zoek naar mooie stranden! En deze hadden we gevonden ook. Eerst zijn we over een verschrikkelijk slechte weg naar een plaatsje dat leek op Kroepoek gereden. Op de weg hiernaartoe zagen we al een waanzinnig strand en omdat Kroepoek een beetje een vreemd stadje was zijn we snel teruggereden naar dat strand. Er was bijna niemand, en de bedjes en parasolletjes van riet waren helemaal gratis. Tegen de middag zijn we wat gaan lunchen en hierna hebben we de helmpies weer opgezet om via de hoofdstad Mataran terug te rijden naar Senggigi. Onderweg hebben we nog af moeten dingen op benzine en kregen we te maken met een tropische regenbui. We waren in no time helemaal nat, doorweekt. Na een half uur waren we weer helemaal droog, haha gratis wasbeurtje zo! Eenmaal terug in Bumi Aditya, ons hotel in Lombok, hadden we geregeld dat we een dag eerder terug naar Bali konden. We hadden het wel een beetje gezien op Lombok. De nacht die we eigenlijk al betaald hadden kregen we terug en de boot was ook zo geregeld, top!
Back 2 Bali! We hadden vouchers voor de boot en de boot zou 11 uur vertrekken, volgens Indonesische dienstregeling… juist ja, bijna 3 uur later was de boot er eindelijk en konden we aan boord om terug te varen naar Bali. Eenmaal aangekomen in Padang Bai, Bali, werd de hele zooi in busjes verdeeld en zo werd een ieder naar zijn eindbestemming gebracht. Om 17:00 kwamen we eindelijk aan in de guesthouse waar we de Indonesie reis ook begonnen waren, in Seminyak. Helaas zag het zwembad er heel vies uit en ook de geur was niet heel best. We stierven van de honger dus na snel alle tassen in de kamer gelegd te hebben zijn we wat gaan eten. Verder hebben we in de avond nog wat geshopt en gegeten bij het Belgische restaurant Manneke Pis, lekker hoor!
De volgende ochtend zijn we naar het strand gegaan. Ik had een surfplank gehuurd en Nikki is toen het een en ander gaan shoppen. Helaas ging het surfen niet zo goed omdat ik een wat professionelere plank had uitgeprobeerd, maar we blijven proberen! We zijn later over het strand naar Kuta gelopen en hebben allebei nog een beetje gewinkeld. Ook deze dag is net als aaal die anderen weer voorbij gevlogen. De volgende dag hadden we gepland als stranddag. Heerlijk! Ik had weer voor de hele dag een surfplank en Nikki had tijdschriften gekocht bij een of andere verkoper. Haha, helemaal in het plastic, ze leken hartstikke nieuw. Opent ze haar boekjes, blijken zelfs de puzzels al ingevuld te zijn! Het zijn echt allemaal afzetters daar, ongelofelijk! Het surfen ging ook deze dag weer niet best, maar tegen het eind van de dag, toen de zon al aardig ver gezakt was, ging het weer stukke beter. Fantastisch! Na 2 dagen bikkelen en proberen ging het super goed. Zit je dan op je plank, prachtige luchten en gloed door de zonsondergang en heerlijke golven. Wat een gave sport. In de avond hebben we gegeten bij de Japanner tegenover ons guesthouse en zijn we als een blok in slaap gevallen.
De volgende dag hadden we afgesproken met Jitske, die we hadden ontmoet tijdens de outbacktour in Aussie. We hadden afgesproken bij het strand en net als gister hebben we heel de dag op het strand gelegen. Met Jitske had ik er een surfmaatje bij, gezellig! Het was een super gezellige middag en wederom lagen we tot het donker was op het strand en in het water op een surfplank. Geweldig. Diezelfde avond zijn we met zn 3tjes wat gaan eten, weer bij Vi Ai Pi. Er was eerst een rustige live band, toen een rockband, toen werd het ook nog eens happy hour en voor we het wisten stonden we te dansen in de grote nachtclub ernaast, lekker hoor! Wat een heerlijke avond. Nikki deed net of ze een flesje Bintang weggooide tijdens het eten, alleen had ze niet helemaal door dat er nog een slok in zat. FLATS! Ze gooit die slok zo over 2 gasten een tafel naast ons, hahaha fantastisch! Die jongens gingen helemaal neer en konden het gelukkig wel waarderen. Ze reageerden zelf geniaal door gelijk een glas drank terug te gooien met een grote glimlach, hahah geweldig! Helaas eindigde de avond ietsjes minder, omdat wij midden in de nacht bijna gerold werden door mensen op straat. Gelukkig is dit allemaal goed afgelopen en nemen we voortaan gewoon een taxi.
Omdat het weer erg gezellig was met Jitske en wij eigenlijk nog wel in luxe deze reis af wilde sluiten zijn we naar het hotel van Jits verhuisd voor de laatste 4 nachten. Omgerekend betaal je 15 euro per persoon per nacht en dan heb je een prachtige kamer in een super hotel in Kuta, goud! De volgende ochtend zijn we met zn 3en naar een waterpark geweest, super vet! Nik en ik zijn nog nooit in een waterpark geweest en we hadden de grootste lol. De volgende dag stond eigenlijk onze laatste hele dag op pad met de scooter op het programma. We begonnen de dag bij de vismarkt in Jimbaran. Wat je hier allemaal ziet in geweldig, overal vis! En wat voor vis, een kilo tonijn voor 2 euro en 10 meter verderop stond een of andere slager een gigantische manta ray uit elkaar te hakken! Trots ging hij met ingewanden en al op de foto voor Nikki, de bloedspetters vlogen letterlijk om onze oren. Na nog een rondje gemaakt te hebben liepen we terug over de pier toen ik naar beneden keek en constateerde dat we al een tijdje over de dode en levende made liepen … gaaadverdamme! Het lag helemaal vol!! Wat een vieze zooi zeg hahaha! Vervolgens zijn we doorgereden naar een mooi strand, waar we onder het genot van een colaatje keken naar grote golven en goede surfers. Het strandje erna, Padang Padang, was ook prachtig. De entree naar het strand is vooral gaaf, het is net een soort grot. Heel erg smal tussen de rotsen is een heel smal pad en als je dat afloopt kom je op het kleine strandje waar ook de Ripcurl Pro, een surfwedstrijd, wordt gehouden. We hebben hier zo’n anderhalf uur gelegen waarna we doorgereden zijn naar Uluwatu temple en daarna naar Uluwatu beach. Uluwatu beach is een klein dorp, helemaal gericht op surfen. Het dorpje is gebouwd op de rotsen en het strand is niet een strand waar je op kunt liggen, maar perfect voor surfers. We zaten bovenaan de kliffen op een prachtig groot terras met wederom zicht op zo’n honderd surfers die weer ziek grote golven aan het pakken waren. En dan denk je ooit .. ooit kan ik het ook zo goed! Haha, blijven dromen! Nadat onze drankjes op waren zijn we de scooter op gaan zoeken en terug gereden naar ons luxe hotelletje in Kuta. ’s Avonds hebben we weer met zijn 3en gegeten en nog wat gewinkeld bij Beachwalk. Dit is een vrij modern winkelcentrum in het hart van Kuta dat er echt geweldig uitziet. Heerlijk avondje zo weer met zijn drietjes!
De volgende dag hebben we nog wat souvenirs gekocht en zijn die meiden samen bij zo’n pedicure zaakje geweest om hun nagels te laten doen. Mijn nagels zagen er al top uit waardoor ik besloot alvast bij het zwembad te gaan liggen. Later kwamen ze terug en bleven we heerlijk liggen bij het zwembad. Tegen een uur of 5 zijn we richting het strand gegaan om de zonsondergang te zien. Het was echt super druk op het strand, heel veel jongeren aan het voetballen, surfen en hardlopen. Iedereen en alles is bezig! In de avond wilde we Jits meenemen naar een leuk restaurant in Seminyak waar na een half uur lopen alleen een bruiloft bleek te zijn, helaas. Toen zijn we doorgelopen naar Motel Mexicola. Wat een tent was dat. Dit is net zo’n feest van The Great Gatsby, maar dan in het klein zegmaar. Geweldig! Het eten viel helaas wel tegen maar de sfeer was top. Vervolgens zijn we nog naar Ku De Ta gegaan om wat te drinken en zijn we ook nog in het Fashion Hotel geweest. Heel apart en vol met Aziaten! Gauw drankie gedaan en wegwezen daar!
Ook de laatste dag hebben we doorgebracht aan het zwembad, het strand, de winkeltjes en restaurants van Bali. We begonnen bij het zwembad, daarna door naar het strand en in de avond weer naar Beachwalk. Heerlijke vakantiedag waarop de tijd ook weer voorbij vloog helaas, want dit was de laatste avond in Bali. En niet alleen de laatste avond in Bali, maar ook de laatste avond van onze reis. En dat voelt dan ineens toch wel gek hoor. In plaats van door te vliegen naar de volgende bestemming was het nu spullen inleveren, tassen voor de laatste keer inpakken en terug naar Nederland, Rotterdam, naar huis. De volgende dag hebben we onze scooter ingeleverd, afscheid genomen van Jitske en om 13:00 uur stond er een taxi voor de deur die ons naar Denpasar Airport bracht.
Het avontuur is over, klaar! Over met de vakantiepret. Het lange weekend, van een dag of 158, is ten einde gekomen. Maar wat was het een prachtig avontuur. Het heeft ons duidelijk gemaakt dat wij het in Nederland super goed hebben. We hebben echt niets te klagen. Naja behalve als Feyenoord op zn klote krijgt misschien…
Een stukje over hoogtepunten en dieptepunten heb ik in mijn vorige blog al beschreven dus daar ga ik niet aan beginnen, maar misschien zijn jullie wel benieuwd naar wat we nu gaan doen? Dat kan ik wel even vertellen. Nikki is terug bij de Appie waar ze teamleider is. Daarnaast gaat ze nog twee jaar studeren, communicatie, in Rotterdam of Utrecht.
En voor mij is het tijd om eens wat te gaan doen met dat Sport Marketing en Management diploma. Ik ga op zoek naar een serieuze baan (hint). Ik heb deze studie gevolgd aan de HES in Rotterdam en sta te springen om ergens aan de slag te gaan. Dus vrienden, familie en alle andere lezers van deze blog mochten jullie iets horen van vacatures of leuke mogelijkheden laat het me a.u.b. weten!
Iedereen die al onze avonturen gevolgd heeft, hartstikke leuk dat jullie dit gedaan hebben, thanks! Ik vond het geweldig om steeds alles op papier te zetten en dat zal ik ook zeker gaan missen. Net als de manier van leven dat we bijna een half jaar hebben mogen leven. Wat een geweldige tijd hebben we gehad en wat een prachtige herinneringen hebben we gemaakt. Wat een leuke mensen zijn we tegengekomen en wat is het goed gegaan onderling. Het was elke cent dubbel en dwars waard en ik zou het zo weer doen!! Dus als jullie storten …. Haha!
See ya later mate!
Hallo Bali! Wat ben je heerlijk. Denk dat we dat wel kunnen stellen na 4 weken. Niet alleen Bali, maar ook de bekende Gili eilanden voor de kust van Lombok en Lombok zelf waren heel erg tof. Maar voor het gemak zal ik gewoon bij het begin beginnen, Bali. We kwamen in de avond aan op Denpasar airport en hadden van te voren al een accommodatie + transfer geregeld, gelukkig. Toen we de aankomsthal in kwamen lopen stond het helemaal vol met taxi chauffeurs die stonden te roepen en te schreeuwen in de hoop dat je met hun mee zou gaan. Toen we de vriendelijke man hadden gevonden die braaf een handgeschreven kartonnetje omhoog hield met daarop: Nikki, lieten we de drukte achter ons om richting ons Guesthouse te rijden, gelegen tussen Kuta en Seminyak. Point Guesthouse was ons verblijf de eerste 6 dagen en bij aankomst werd ik gelijk begroet door een supporter uit onze hoofdstad. Trots met mn Feyenoordshirt stapte ik uit om de tassen te pakken terwijl een Nederlandse man van +50 mij passeerde op een scootertje en met een accent waar je nekhaar recht van overeind gaat staan riep: doe dat shirt uit man, je loopt voor schut hier! Haha dit had ik niet helemaal aan zien komen, sta je dan met je tassen op je rug en je bek vol tanden. Ja mooie actie moet ik helaas eerlijk toegeven. Onze kamer zag er prima uit. Tweepersoonsbed, airco, goede wifi, voor de deur een zwembad en de aardige familie beneden verkocht ijskoude frisdrank en bintagetjes tegen erg lage prijzen, top!! Omdat het al bijna 00:00 was en we erg moe waren zijn we die avond als een blok in slaap gevallen om de volgende dag de buurt waar we zaten eens te gaan verkennen. We slapen zo'n 30 meter van de hoofdstraat waar ontzettend veel winkeltjes, restaurants en barretjes zitten. Het zit helemaal vol met prachtige plekkies om lekker wat te eten en te drinken en het strand ligt op een kwartiertje wandelen door deze leuke, drukke straatjes. Op straat werd er door iedereen getoeterd naar ons en gevraagd of we transport wilde, scooter huren of misschien wel zin hadden in een massage. In het begin is dit wel irritant maar na een aantal dagen leer je hier ook wel mee omgaan. Na een ontbijtje bij het zaakje naast onze guesthouse zijn we rechtsaf de hoofdstraat ingelopen (richting Seminyak) en hebben we een kijkje genomen bij een markt. Vervolgens zijn we de hoofdstraat de andere kant op gewandeld (richting Kuta). Na de halve dag rondgewandeld te hebben en ongeveer te weten hoe de buurt er een beetje uitziet zijn we op het strand gaan kijken. Hier hebben we bij een geïmproviseerd terrasje (koelboxen en wat plastic tuinstoelen) een ijskoud biertje gedronken, terwijl we keken naar heerlijke golven die binnen kwamen rollen en vervelende, hardnekkige verkopers van ons af probeerde te schudden. Later die dag hebben zijn we neergestreken in een cocktailbar en die avond nog zijn de eerste borden nasi goreng besteld. Wij hebben een prima eerste dag gehad zo!
De volgende dag hebben we een scooter gehuurd voor drie dagen. Kosten: 10 euro, haha net lekker zo! En dan hebben we waarschijnlijk nog te veel betaald ook, maargoed. Met de scooter zijn we die ochtend nog naar Canggu gereden. Dit ging moeizamer dan gedacht. Even wennen aan het drukke verkeer en wennen aan het rijden zonder verkeersborden en vooral lastig, zonder verkeersregels. Volgens mij weten ze zelfs niet eens wat links en rechts is, echtwaar, iedereen doet maar wat! Toen we er even niet uitkwamen en aan een Argentijn van een jaar of 50 de weg vroegen zei hij: joh rijd maar achter mij aan, ik breng jullie er wel heen. Top!! Wij achter deze 50 jarige surferdude met lang haar aangereden en inderdaad na een geweldige tocht tussen prachtige rijstvelden kwamen we aan bij Echo Beach, Canggu. Voordat we Canggu inreden moesten we trouwens nog tanken. Dit is wel lachen want er staan van die houten zelf gemaakte hekjes langs de weg met Petrol erop. Alle benzine zit in lege Absolut Vodka flessen en je betaalt omgerekend zo’n 60 cent voor 1 fles! We wilden graag naar Canggu, Echo Beach omdat de golven hier gigantisch zijn en de surfers waanzinnig goed. Wat een geweldig uitzicht hadden we vanaf een terrasje aan zee op een man of 30 die 100 meter verderop golven van drieënhalve meter hoog trotseerden. Later zijn we doorgereden naar Deus. Dit is een Australisch merk dat ook surfboarden en motoren customized. Dit restaurant/cafe heeft ook een winkel waar de motoren, surfplanken en kleding te koop zijn. Daarnaast heeft de temple of enthusiasm, zoals het hier heet, een halfpipe, een werkplaats en een binnenplaats. Elke dinsdag hebben ze Taco Tuesday, bij een bord taco’s op dinsdagavond gratis een kleine tattoo, haha geweldig toch?! (Hebben wij overigens niet aan meegedaan!) We hebben hier wat gedronken en rondgekeken waarna we doorgereden zijn naar Tanah Lot. Deze tempel ligt in de zee en is te voet alleen te bereiken bij laag water. Toen wij er waren was de zee helaas ontzettend wild met grote golven, maar dit gaf dan wel een geweldig gezicht. Nadat we daar rondgewandeld en gekeken hadden zagen we heel veel mensen aan de randen van de kliffen staan, naar het water kijkend. Er was schijnbaar iemand ingevallen en die was niet meer bovengekomen. De zee was zo wild dat zelfs de lifeguards het niet aandurfden om erin te duiken. Op de terugweg zijn we nog langs Purah Pettinget gereden en na even op de kamer bijgekomen te zijn, zijn we naar een tapasbarretje gegaan bij ons in de straat. Het eten, de drankjes, de zwerfkat van het restaurant en de jongen die er werkte waren allemaal top en zorgden voor een super avond.
De volgende dag stond onze trip naar de hoofdstad Denpasar op het programma. Denpasar is al veel minder toeristisch dan Kuta en Seminyak. Na het Bali museum gezien te hebben (ooit gebouwd door Nederlanders) zijn we via het groene plein richting een onwijs grote markt gelopen. Voordat we daar aankwamen stuitte we nog op een groot standbeeld van drie mannen die de overgave aan de Nederlanders moet voorstellen. De Balinese Koninklijke familie pleegde zelfmoord voordat Nederland de hele handel hier kon overnemen. Gelukkig is dit vandaag de dag vergeven en vergeten en zijn de Balinese mensen dol op Nederlanders!
Op de markt, Pasar Badung, kocht ik buiten een zak rijst met saté, vers van het grilletje. Het was heerlijk en toen ik het bijna op had kwamen we een Nederlander tegen die ons een beetje bang aan het maken was. Volgens hem was het nogal wat dat ik dat zo van een markt aan het eten was omdat veel eten op marktjes niet goed verhit wordt, en waren onze reisplannen naar Lombok ook levensgevaarlijk. Achteraf was de saté heerlijk en was Lombok misschien een beetje saai, maar zeker niet gevaarlijk. Op de weg terug reden we toevallig nog langs het art museum, dat schuil gaat in een prachtig gebouw. Eenmaal terug van deze trip zijn we terug gegaan en hebben we wat bij het zwembad gelegen. ’s Avonds hebben we gegeten bij DubbleSixBeach. We zaten op het strand, met onze voeten in het zand, op van die grote zitkussens met een pizza op schoot naar een livebandje te kijken op een klein podium voor de zee, fantastisch!! Aangezien het op Bali overal wel ergens happy hour is dacht ik leuk mee te doen met Nikki en nam een cocktail, iets met watermeloen in een veels te klein en vrouwelijk glas. Toen ik een slok wilde nemen mikte ik het hele glas onder me kin, flats, zo me nieuwe t-shirt in. Ik heb heel gauw een biertje besteld en mezelf beloofd niet meer aan deze onzin mee te doen! De volgende dag zijn we weer deze kant opgelopen richting het strand. Bij een aardige kerel, Andy, huurden we een surfplank en een strandbedje. Nikki blij, ik blij, helemaal goud. Weinig wind en prachtige golven en dus een heerlijke ochtend surfen en chillen. Later zijn we via de Carrefour naar zo’n nagelzaakje geweest waar Nikki graag naartoe wilde om na ruim 5 maanden weer een nagellak op te krijgen haha. In de avond zijn we richting Kuta gelopen waar we gegeten hadden bij een Italiaans restaurant, Vi Ai Pi. Een heel gaaf restaurant op de eerste verdieping met uitzicht op het monument van de bomaanslag in 2002. Alle namen van de 202 overledenen zijn op dit monument te zien en links van het monument is het akelige lege gat waar vroeger de discotheek stond. Bizar om te zien. Het eten in Vi Ai Pi was heerlijk en de liveband maakte er ook een feestje van!
Omdat het surfen zo’n succes was hebben we dat de volgende dag dunnetjes over gedaan. Nikki probeerde het ook weer maar kwam helaas tot de conclusie dat ’t niks voor haar is. Laat in de middag zijn we richting Seminyak gewandeld. Winkeltjes afgestruind en langzaam kwamen we in een steeds gezelliger gebied met super veel mooie barretjes en restaurants. We hebben in een leuk, klein en kleurrijk restaurantje heerlijk zitten eten en zijn daarna naar Ku De Ta gelopen, dit wordt gezien als de hipste strandtent van het eiland. Het is er erg mooi, luxe en je ziet allerlei verschillende mensen. We streken neer op de binnentuin met uitzicht op de golven. Een schijnwerper stond op zee gericht zodat je onderuit gezakt in de loungebank met een heerlijk drankje naar de wilde zee kan staren, goud!! Op de weg naar huis een taxi genomen, was nog een hele klus om er een te vinden die wel met meter wilde rijden maar uiteindelijk is het allemaal goed gekomen!
De volgende ochtend lieten we de stranden van Seminyak en Kuta achter ons, off to Ubud! Via het guesthouse een transfer geregeld en anderhalf uur later kwamen we aan. We sliepen in een homestay dat gelegen was in een tempel en deze beste mensen hadden een hond die veel leek op takkie, echt een worst op pootjes! Haha de kamer was echt net gedweild en Nikki gleed hierdoor uit en vloog zo bij de beste Indo schoonmaker in zn armen, warm welkom zal die wel gedacht hebben! Nadat we wat gegeten en gewandeld hadden door Ubud kwamen we uit bij het monkeyforest. De apen zitten overal, zelfs buiten het park. Er zat er zelfs een dakpannen van een winkeltje naar beneden te gooien! Haha geweldig! In het monkeyforest stikt het uiteraard ook van de apen. Toen Nikki er met een op de foto wilde en haar handtas naar mij gooide was het aapie weg en jatte bijna Nikki der tas! Gelukkig kon ik hem nog net uit zn handen trekken, brutale aap! Ook zagen we in Seminyak trouwens nog een groep mannen die in een rijtje stonden en elkaar grote stenen aangaven. Ze waren iets aan het bouwen en zo droeg iedereen dus letterlijk zijn steentje bij. Jaja we steken hier nog wat op joh! Na het monkeyforest zijn we teruggewandeld en ’s avonds zijn we naar een Balinese dansvoorstelling geweest in een tempel, gaaf! Vooral Nikki vond het helemaal geweldig. In onze tempel homestay was ontbijt inbegrepen en zo zaten we de volgende ochtend met een banana pancake op ons terras voor het kamertje. Dit was een relaxte voorbereiding op een nog relaxter vervolg: massage! Bij een Balinees zaakje. En niet zomaar een massage, nee, een full body Balinese massage. Dus … haha! Vrij harde massage met soms net een beetje een aanraking waarvan je denkt nou, doe mij maar niet. Achteraf was het allemaal binnen de perken gebleven en hebben we er zelfs een scrub, sauna en een kokosnoot achteraan genomen! Later die dag hadden we nog een wandeling gemaakt door de rijstvelden waarbij we in een bamboe hutje terecht waren gekomen bij ene Wayan. Deze beste meneer verkocht kokosnoten, olie en rijst. We maakten een praatje, dronken een kokosnoot leeg en kochten wat rijst en vervolgde onze wandeling. Het was hier echt prachtig! Slechts tien minuten lopen van de drukke hoofdstraat liepen we in een oase van rust tussen de prachtige groene rijstvelden. Later hadden nog een biertje gedronken bij een warung midden in de rijstvelden en zijn we via de hoofdstraat weer teruggewandeld. In de avond hebben we op veler verzoek van mevrouw Holleman sushi gegeten en zijn we neergestreken in een loungebar met wederom live muziek! Jaja, ook Ubud is leuk!
Wat wel triest is in Bali is het aantal zwerfhonden. Ze lopen er zo zielig bij over straat. Ze zijn veels te dun en zien er niet uit, het gaat je soms aan het hart als je ziet hoe slecht ze eruit zien. We hadden brood en water gehaald om zo af en toe een hond eten en drinken te kunnen geven. Een zwaar ondervoedde hond begon nog net niet te kokhalzen toen Nikki het brood voor zn neus hield. Toen ik water wilde geven aan een andere hond werd er gegromd en met me meegewandeld tot ik de straat uit was. Bij deze pogingen hebben we het dan maar gelaten. Niet alleen wij Nederlanders hebben het goed thuis. Ook onze dieren hier hebben het gelukkig in de meeste gevallen erg goed hier. Iets wat je zeker wel beseft als je dit allemaal ziet.
De volgende dag hadden we een privé chauffeur geregeld via de homestay. Helemaal goud. Hij brengt je overal naartoe en stopt waar je wilt. Het was een aardige vent en al snel vroeg hij of we de duurste koffie van de wereld, Kopi Luwak, wilde proeven. Ja natuurlijk! Hij zette ons af en wij dachten even snel een bakkie te kopen, haha. Dit was echter niet het geval. We kregen een hele rondleiding op een koffieplantage, we proefden meer dan 20 soorten koffie en thee en ook de beroemde Luwak kat was aanwezig. Voor degene die zoiets hebben van Kopi wat?! Kopi Luwak is een koffie soort waarbij de Luwak kat de koffie opeet en weer uitpoept. Dat wat zo’n beest uitkakt, daar maken ze koffie van. Hebben wij dus kattenstront gedronken, jazeker, wij hebben kattenstront gedronken! De koffie was niet heel bijzonder, misschien alleen wat sterker van smaak maar wel heel leuk om gedronken te hebben. Ook de kokosnotenkoffie was erg lekker. We hebben nog wat over dus mocht je geïnteresseerd zijn kom dan gerust een bakkie proeven!
We vervolgden de rit na de koffieplantage naar Pura Ulun Danu Batur. Dit is een tempel die aan het heilige meer onderaan de vulkaan ligt. Ik dacht dat het een mega tempel in het water zou zijn maar het bleek helemaal niet zo groot eigenlijk. Het zag er wel geweldig uit en nadat we hier de nodige foto’s hadden geschoten zijn we teruggegaan naar onze chauffeur, die lekker lag te tukken in zn auto. De volgende stop was Jatiluwih rice terrace. Je staat hier bovenaan de rijstterrassen en kijkt naar beneden, 180 graden naar een geweldig mooi groen uitzicht. Nadat we hier bovenaan gegeten hadden zijn we er middenin gedoken en hebben we wat rondgewandeld tussen de prachtige rijstvelden die zelfs op de Unesco werelderfgoedlijst staan! We lieten vervolgens dit prachtige uitzicht achter ons op naar de volgende stop, een andere van de zes heiligste tempels van Bali, waarvan we de naam vergeten zijn! De volgende stop van de dag was Mengwi, een oude koningsstad met koningstempel. Mooi rustig park waar we even doorheen zijn gelopen. Ondertussen waren we helemaal gesloopt en moesten we nog naar een ding, de olifantengrot. Onderweg viel ik in slaap toen de chauffeur op me been sloeg en met een grote grijns riep hij: TIRED?! Hahaha! Mooie vent zeg. Natuurlijk was ik moe. Heel de dag op pad, weer zo veel indrukken en die wegen zijn zo slecht! Van dat gehobbel heel de tijd val je vanzelf in slaap! Ik zag in de binnenspiegel Nikki ook al lekker omvallen af en toe haha! De olifantengrot zag er tof uit en was een mooie afsluiting van een leuke, lange en vermoeiende dag. We sloten de dag af bij Warung Schnitzel, waar we lasagne hebben zitten eten. Klinkt niet heel logisch allemaal maar ’t was heerlijk!
De volgende dag hebben we lekker rustig aan gedaan en de boot naar Gili Trawangan geregeld. In de middag sushi op en ’s avonds bij een leuk klein Italiaans restaurantje heerlijke pizza op, met uiteraard weer een Bintang! Alsof ze in je schoot vielen soms zo makkelijk gingen ze erin. Lekkerder dan Heineken en spotgoedkoop! Ja dat is wel effe lekker na die Australië prijzen (kratje bier voor 30 euro!). We zijn vroeg ons bed ingedoken want om 01:30 ging de wekker alweer. We werden een half uur later opgehaald om vervolgens naar een vulkaan te rijden en deze te beklimmen, voordat de zon opkwam! De zonsopkomst bovenop de 1717 meter hoge vulkaan was werkelijk prachtig! De klim duurde zo’n 4 a 5 uur heen en terug maar was het waanzinnige uitzicht meer dan waard. Er kwam op sommige plekken nog rook uit de vulkaan en ook op de vulkaan waren ook genoeg wilde apen te zien. We liepen deze klim samen met een groepje Denen en een Canadees. Vooral met de twee Deense stellen konden we het erg goed vinden. In de auto terug maakte Nik het grapje wat is groepsex in het Deens: heute meute neuke! Het woord groepsex viel hierdoor een aantal keer achter elkaar in de auto en toen de chauffeur ons afzette en wij vrijwillig met zijn zessen tegelijk de auto uitgingen moet ie toch wel effe raar opgekeken hebben, haha! Met deze Denen zijn we de rest van de dag opgetrokken. Eerst wat geluncht en later nog een paar biertjes met elkaar gedronken, gezellig! In de avond zijn we weer naar hetzelfde pizzazaakje gelopen en vroeg ons bedje ingedoken!
Vrijdag, op naar Padang Bai met de auto. Om vervolgens de ferry op te gaan om naar Gili Trawangan te varen! De drie Gili eilanden liggen voor de kust van Lombok en zijn heel klein. Trawangan staat bekend als het feesteiland en wij gingen daar naartoe. We hadden van te voren een accommodatie geregeld dus de relaxte boottocht kon beginnen. We zaten eerst binnen een film af te kijken toen ik besloot om even het dek op te gaan. Het was prachtig weer, de speakers stonden hard aan en ik zat nog geen minuut met mn kop in de zon en mn haar in de wind of er werd al een biertje aangeboden. Nu zeg ik al niet zo snel nee, maar in zo’n setting is tie wel heel lekker! Nadat ik hem op had ben ik snel Nikki gaan halen en hebben we de rest van de rit boven op het dek gezeten. Omdat de beste Indonesiër geen wisselgeld had was ik verplicht er nog maar een te drinken, wat een ramp!
Toen we aankwamen zagen we direct dat dit eilandje er prachtig uitzag. Wit zand en ontzettend helder water. De boot meerde niet aan een steiger maar was gewoon zo ver mogelijk het strand op gevaren. Resultaat was dat we met natte voeten aankwamen op Gili Trawangan, geweldig! Je tassen kon je 10 meter verderop uit het zand vissen. Nog geen vijf minuten lopen en he-le-maal doorweekt van het zweet kwamen we aan in Pitara Cottage, Gili Trawangan. Onthoudt die naam mensen, en ga er nooit naartoe! De kamer was klein, stonk, had overal gaten en kieren en twee keer als we net wilde gaan slapen kregen we bezoek van een grote kakkerlak. Oh en de stroom viel nog al vaak uit, waardoor de ventilator stopt en het binnen 2 minuten 40 graden is in je kamertje. Maargoed, we zaten hier voor weinig geld, kregen elke ochtend een waanzinnig lekkere pannenkoek en wat zit je nou in die kamer, toch?! En binnen 5 minuten wandelen kwam je ook nog eens op een prachtig strand met allerlei mooie barretjes, restaurantjes en het uitzicht op het ruige Lombok en de donkere wolken in de verte was ook nog eens echt adembenemend.
We hebben in de middag in een bamboe hutje op het strand zitten lunchen, terwijl de huispoes achter ons langs kroelde. Verder hebben we lekker op het strand gelegen en nog wat op de hoofdstraat gelopen. Terug om op te frissen, voor zo ver dat kon in die schuur waar we sliepen, en weer naar de hoofdstraat. Heerlijk op het strand wat gegeten onder t genot van livemuziek en later bij de Sama Sama reggaebar nog wat gedronken. Sama sama betekent trouwens geen probleem, no worries mate!
De volgende dag hebben we gedaan waar dit eiland voor bedoeld is, relaxen! Wat een heerlijke dag zeg. Beetje op het strand liggen, balletje trappen met een Engelsman en een Indo en om de 15 minuten het water in om af te koelen. Fantastisch! Toen we over de hoofdstraat liepen zagen we een aankondiging van een full moon party in de surfbar op het eiland. Uiteraard zijn we die avond richting de surfbar gelopen om eens een kijkje te nemen bij dit feest. Maar voordat het zover was zagen we een fantastische totale maansverduistering. En wat doe je dan op zo’n eiland, dan koop je een paar biertjes bij de minimarkt en ga je heerlijk een half uur naar de lucht zitten staren! Hierna hebben we heerlijke hamburgers gegeten bij het centrale marktje op het eiland. Vervolgens door naar de full moon party en wat was dat vet zeg! Wat een sfeer, wat een setting. Tenen in het zand, goede dj’s, goedkoop bier en allemaal leuke relaxte mensen. Van 10 jaar jong tot 60 jaar oud (sorry oudere lezers), mensen van over heel de wereld gemixt met locals die de toeristen mee naar huis proberen te nemen. Ook kon je er een soort van romeinse kaarsen kopen, waardoor je om de 10 minuten vuurwerk in de lucht zag vliegen. De vuurdans van een of andere artiest en het kampvuur maakte dit feest helemaal af. Ge-wel-dig!
Op de Gili eilanden rijden trouwens geen gemotoriseerde voertuigen, alleen paard en wagen. De wegen zijn van zand en je kunt in anderhalf uur het eiland rondfietsen. En dat is dan ook hetgeen dat we de volgende dag gedaan hebben. We gingen linksom, weg van de drukke hoofdstraat en kwamen al gauw in alle rust bij wat restaurantjes. Het is laagseizoen en aan de andere kant van het eiland echt super rustig. We zaten hier in een hutje boven het zeewater heerlijk aan een cola en een fruitsappie. Vervolgens zijn we doorgefietst naar de sunsetbar waar een aantal schommels gebouwd waren, in de zee! Fantastisch! Uiteraard zijn we erheen gezwommen en had een onwijs aardige meid (Aussie, hoe kan het ook anders), veel foto’s van ons genomen! Op de achtergrond zie je de vulkaan van Bali mooi in de wolken verdwijnen.
Nadat we hier op het strand hadden gelegen tot we honger kregen zijn we doorgefietst naar een prachtig zaakje aan zee met hangmatten en alles wat je op de Caribische eilanden zou vinden. Wat een prachtig zaakie. We wilden eten bestellen maar dit kon helaas niet omdat de kok er nog niet was, zal vast iets met die full moon party te maken hebben gehad. Het was overigens geen probleem als we bij de tent ernaast eten bestelden, en zodoende kwam een ober van een heel ander restaurant patat en pasta brengen, haha prachtig. Na het eten hebben we allebei een hangmat opgezocht en met Bob Marley op de achtergrond wegdromen in een hangmat aan zee, met een Bintang tussen je benen en zicht op twee kleine ventjes die heerlijk aan het vissen waren denk je echt, wat is het leven toch goed. Ongelofelijk. Zoals het leven moet zijn, zo hebben wij het geleefd al die tijd. En soms is het wel lastig, want je gaat het ook een beetje voor lief nemen al die mooie dingen en momenten. Maar het is niet normaal natuurlijk al die prachtige dingen die je dag in dag uit meemaakt. Goed om soms is even bij stil te staan!
Helaas moesten we onszelf de hangmatten uithijsen en ons fietsrondje vervolgen. Net na de surfbar, waar de eerste mensen de schade aan het opnemen waren van het feest de nacht ervoor, streken we neer op een privé strandje. Speaker aan, handdoeken neerleggen en chillen maar!
’s Avonds zijn we naar een sunsetbar geweest om de zonsondergang te zien. We zaten er ruim op tijd klaar voor en zagen daardoor de luchten prachtig veranderen. Het was laag water en daardoor lag het koraal de eerste 150 meter helemaal bloot in een heel klein laagje water, dat de kleuren en luchten prachtig weerspiegelden. Vervolgens zijn we naar een wat luxer Italiaans restaurant gegaan om maar weer eens een pizzaatje te eten! Dezelfde avond hebben we nog een snorkeltrip voor de volgende dag geregeld, en zo gingen we de volgende ochtend met een boot vol de prachtige stukken koraal af rondom alle drie de Gili eilanden. We hebben fantastische dingen gezien zoals een schipswrak, zeeslang, schildpadden en Nikki heeft zelfs Nemo (clownfish oranje met wit) gezien! Dat met die schildpadden was trouwens te triest voor woorden. Onze kapitein ging wel effe schildpadden zoeken en we moesten hem achterna zwemmen, met een man of 50. Hij ging indrukwekkend lang en diep onderwater om de eerste aan te wijzen, op zeker 10 meter diepte. De volgende die hij vond lag helaas op maar 1 meter diepte, hij spoorde echt iedereen aan hem te volgen en zodoende zat het arme beest gevangen tussen meer dan 50 toeristen die op het koraal trappen en per ongeluk ook het arme beest zelf raken met camera’s en van die selfie sticks. Wij keken er van een afstand vol verbazing naar en besloten lekker onze eigen gang te gaan in het water. Belachelijk wat ze wel niet doen om toeristen tevreden te stellen, schieten aardig aan hun doel voorbij denken wij zo, maargoed.
Het noodweer was aardig los aan het barsten, onweer en regen zorgden ervoor dat de lunch eerder was dan gepland. We gingen naar Gili Air, aten daar en deden nog een snorkelplek aan op de terugweg. Dit was de minste van de drie en vlak voor de volgende hoosbui waren we gelukkig weer terug op Trawangan. De laatste avond was al bijna aangebroken en aangezien het weer was opgeklaard was de buitenbioscoop op het strand open, met die avond The Great Gatsby op het programma. Wat een waanzinnige film en wat een prachtige locatie om ernaar te kijken!
De avond voor ons vertrek naar Lombok hebben we een boot geregeld. Je kon voor weinig met de ferry, en voor nog minder met de boot waar de locals ook mee gaan. Zodoende zaten we een dag later met veels te veel mensen in een soort van vluchtelingen boot, geweldig. Mensen in t midden op de grond, op de voorkant en zelfs op het dak van de boot. Bij aankomst lukte het net om te ontsnappen aan de heel opdringerige chauffeurs en verkopers en hebben we op onze transfer gewacht in een cafe. Toen wederom een veels te klein busje voor ons aan kwam rijden werden de tassen op t dak gebonden en zaten we met zn 12e in een 9 persoons busje, lekker knus! Na onze slechte slaapplek op Gili was t heerlijk om aan te komen in t luxere bumi aditya hotel in Senggigi. Dit liep trouwens niet helemaal soepel. De transfer was slechts tot het centrum van Senggigi, het plekje waar wij heen gingen. De chauffeur vertelde ons dat t maar 200 meter lopen was tot ons hotel. Achteraf waren dat er 2000 en kwamen we zeiknat van het zweet met veels te veel zware tassen aan. Onze kamer zag er heerlijk uit en in de tv kon onze harde schijf. Slecht weer, moe en een harde schijf met een film of 60... Wat was dat een heerlijk dagje zeg! Op bed films kijken, noodles eten en in slaap vallen. En wat een verademing om na zo’n slechte kamer in zo’n heerlijke kamer te liggen!
De volgende dag hebben we voornamelijk doorgebracht aan het zwembad van het hotel. Ook hadden we nog wat door het zeer rustige Senggigi gelopen. Een Nederlandse man die met zijn vrouw en dochtertje op reis was waren we eerder al tegengekomen op Gili. We zagen hem hier weer en het eerste wat ie riep was: hey jullie hier! Er is hier echt geen ruk te doen he?! Haha geniaal! En hij had nog gelijk ook. Er is inderdaad niet super veel te doen in Senggigi. Op 2 uur rijden richting het noorden is een vulkaan die je in 3 dagen kan beklimmen en 2 uur rijden naar het zuiden zit (zo bleek later) een geweldig leuk kustplaatsje. En wij zaten dus precies midden in! Haha maargoed, na een lekkere dag aan het zwembad gelegen te hebben werd er bij de receptie gezegd dat de plaatselijke jongens aan t voetballen waren achter het hotel op het voetbalveldje. Feyenoord shirt aan, schoenen aan en op naar het veld. Ik werd gelijk opgemerkt en uitgenodigd om mee te doen. Het was 10 tegen 10 ongeveer en ze liepen bijna allemaal op blote voeten. Van jong tot oud, het hele dorp dat voetbal een warm hart toedraagt was weer uitgelopen om 17:00 voor de dagelijkse routine: partijtje spelen. Mijn teamgenoten noemden mij friend. Maar die ratten die niet bij mij waren deden dat ook, en aangezien ik in Indonesie vrij groot ben en op die zwarte koppies met haar neerkeek, leken ze verdomde veel op elkaar. Dus toen ik de bal aan een "friend" gaf en hij ermee vandoor ging de verkeerde kant op schreeuwde heel mijn team nooo no friend no friend! Hahaha! Na een paar minuten had ik het wel door wie bij wie was en kapte ik deze jongen zelf uit om vervolgens te scoren, haha! En ik kan je vertellen, dit gaf een kick zeg!! Als een kind zo blij, wat een avond, wat een ervaring, alweer!! Voetballen met de locals tot de moskee opriep tot het gebed (Lombok bestaat voor 95% uit moslims) en toen stond ik ineens in mn eentje op het veld, haha!
Na wat dagen rustig aan gedaan te hebben hadden we weer een dag met privéchauffeur op de planning. Als eerst zijn we gestopt op een grote markt waar de chauffeur ons een kleine rondleiding gaf. Vervolgens zijn we ergens langs de weg gestopt en hebben we wilde apen pelpinda’s staan voeren, fantastisch!! Ze pakken gewoon je vinger beet, dat voelt zo raar! Alsof een klein kindje je vinger beet heeft, heel apart! Hierna zijn we naar een warung gegaan en daar kregen we een gids mee om naar de watervallen te lopen. We kregen een gids omdat het vrij gevaarlijk scheen te zijn. Toen onze gids een ventje van 15 bleek te zijn op teenslippers besefte we ons dat we weer genaaid zijn voor een paar euro’s, achja. Ook het middageten van de chauffeur stond ineens op onze bon. Dat is wel iets in Indonesie hoor, ze zijn echt allemaal op je geld uit. Iets waar je je van te voren eigenlijk wel op in moet stellen, anders kan het vrij vervelend worden soms. Na de prachtige watervallen bracht de gids ons naar een uitzichtpunt waar we de drie Gili eilanden in een oogopslag konden zien. Hierna zette hij ons af in het centrum van Seggigi waar we op het strand heerlijk hadden gegeten bij een mooie strandbar. We hadden hem trouwens geen fooi gegeven, omdat hij voor meer dan de gebruikelijke fooi had zitten lunchen. Dat vond hij toch wel raar, waren we wel blij? Hadden we wel een leuke dag gehad? Haha hij wilde duidelijk wat extra’s, maar dat kon die mooi op zn buik schrijven!
De volgende dag zijn we met een scooter naar het leuke kustpplaatsje Kuta gereden. Dit is nog steeds op Lombok. De rit duurde zo’n 2 en half uur richting het zuiden en was heel gaaf om te rijden. Eenmaal aangekomen hebben we wat gegeten en zijn we naar Mawun Beach gereden, een prachtig gelegen strand tussen de groene bergen. Hierna zijn we opzoek gegaan naar een goedkope plek om te overnachten. Zodra we die hadden gevonden hebben we onze spulletjes afgegooid en zijn we Kuta Lombok ingegaan om lekker wat te eten, drinken en winkelen. Na wederom een lekker avondje zijn we teruggegaan en heerlijk in slaap gevallen.
Wakker worden in Kuta Lombok, en op zoek naar mooie stranden! En deze hadden we gevonden ook. Eerst zijn we over een verschrikkelijk slechte weg naar een plaatsje dat leek op Kroepoek gereden. Op de weg hiernaartoe zagen we al een waanzinnig strand en omdat Kroepoek een beetje een vreemd stadje was zijn we snel teruggereden naar dat strand. Er was bijna niemand, en de bedjes en parasolletjes van riet waren helemaal gratis. Tegen de middag zijn we wat gaan lunchen en hierna hebben we de helmpies weer opgezet om via de hoofdstad Mataran terug te rijden naar Senggigi. Onderweg hebben we nog af moeten dingen op benzine en kregen we te maken met een tropische regenbui. We waren in no time helemaal nat, doorweekt. Na een half uur waren we weer helemaal droog, haha gratis wasbeurtje zo! Eenmaal terug in Bumi Aditya, ons hotel in Lombok, hadden we geregeld dat we een dag eerder terug naar Bali konden. We hadden het wel een beetje gezien op Lombok. De nacht die we eigenlijk al betaald hadden kregen we terug en de boot was ook zo geregeld, top!
Back 2 Bali! We hadden vouchers voor de boot en de boot zou 11 uur vertrekken, volgens Indonesische dienstregeling… juist ja, bijna 3 uur later was de boot er eindelijk en konden we aan boord om terug te varen naar Bali. Eenmaal aangekomen in Padang Bai, Bali, werd de hele zooi in busjes verdeeld en zo werd een ieder naar zijn eindbestemming gebracht. Om 17:00 kwamen we eindelijk aan in de guesthouse waar we de Indonesie reis ook begonnen waren, in Seminyak. Helaas zag het zwembad er heel vies uit en ook de geur was niet heel best. We stierven van de honger dus na snel alle tassen in de kamer gelegd te hebben zijn we wat gaan eten. Verder hebben we in de avond nog wat geshopt en gegeten bij het Belgische restaurant Manneke Pis, lekker hoor!
De volgende ochtend zijn we naar het strand gegaan. Ik had een surfplank gehuurd en Nikki is toen het een en ander gaan shoppen. Helaas ging het surfen niet zo goed omdat ik een wat professionelere plank had uitgeprobeerd, maar we blijven proberen! We zijn later over het strand naar Kuta gelopen en hebben allebei nog een beetje gewinkeld. Ook deze dag is net als aaal die anderen weer voorbij gevlogen. De volgende dag hadden we gepland als stranddag. Heerlijk! Ik had weer voor de hele dag een surfplank en Nikki had tijdschriften gekocht bij een of andere verkoper. Haha, helemaal in het plastic, ze leken hartstikke nieuw. Opent ze haar boekjes, blijken zelfs de puzzels al ingevuld te zijn! Het zijn echt allemaal afzetters daar, ongelofelijk! Het surfen ging ook deze dag weer niet best, maar tegen het eind van de dag, toen de zon al aardig ver gezakt was, ging het weer stukke beter. Fantastisch! Na 2 dagen bikkelen en proberen ging het super goed. Zit je dan op je plank, prachtige luchten en gloed door de zonsondergang en heerlijke golven. Wat een gave sport. In de avond hebben we gegeten bij de Japanner tegenover ons guesthouse en zijn we als een blok in slaap gevallen.
De volgende dag hadden we afgesproken met Jitske, die we hadden ontmoet tijdens de outbacktour in Aussie. We hadden afgesproken bij het strand en net als gister hebben we heel de dag op het strand gelegen. Met Jitske had ik er een surfmaatje bij, gezellig! Het was een super gezellige middag en wederom lagen we tot het donker was op het strand en in het water op een surfplank. Geweldig. Diezelfde avond zijn we met zn 3tjes wat gaan eten, weer bij Vi Ai Pi. Er was eerst een rustige live band, toen een rockband, toen werd het ook nog eens happy hour en voor we het wisten stonden we te dansen in de grote nachtclub ernaast, lekker hoor! Wat een heerlijke avond. Nikki deed net of ze een flesje Bintang weggooide tijdens het eten, alleen had ze niet helemaal door dat er nog een slok in zat. FLATS! Ze gooit die slok zo over 2 gasten een tafel naast ons, hahaha fantastisch! Die jongens gingen helemaal neer en konden het gelukkig wel waarderen. Ze reageerden zelf geniaal door gelijk een glas drank terug te gooien met een grote glimlach, hahah geweldig! Helaas eindigde de avond ietsjes minder, omdat wij midden in de nacht bijna gerold werden door mensen op straat. Gelukkig is dit allemaal goed afgelopen en nemen we voortaan gewoon een taxi.
Omdat het weer erg gezellig was met Jitske en wij eigenlijk nog wel in luxe deze reis af wilde sluiten zijn we naar het hotel van Jits verhuisd voor de laatste 4 nachten. Omgerekend betaal je 15 euro per persoon per nacht en dan heb je een prachtige kamer in een super hotel in Kuta, goud! De volgende ochtend zijn we met zn 3en naar een waterpark geweest, super vet! Nik en ik zijn nog nooit in een waterpark geweest en we hadden de grootste lol. De volgende dag stond eigenlijk onze laatste hele dag op pad met de scooter op het programma. We begonnen de dag bij de vismarkt in Jimbaran. Wat je hier allemaal ziet in geweldig, overal vis! En wat voor vis, een kilo tonijn voor 2 euro en 10 meter verderop stond een of andere slager een gigantische manta ray uit elkaar te hakken! Trots ging hij met ingewanden en al op de foto voor Nikki, de bloedspetters vlogen letterlijk om onze oren. Na nog een rondje gemaakt te hebben liepen we terug over de pier toen ik naar beneden keek en constateerde dat we al een tijdje over de dode en levende made liepen … gaaadverdamme! Het lag helemaal vol!! Wat een vieze zooi zeg hahaha! Vervolgens zijn we doorgereden naar een mooi strand, waar we onder het genot van een colaatje keken naar grote golven en goede surfers. Het strandje erna, Padang Padang, was ook prachtig. De entree naar het strand is vooral gaaf, het is net een soort grot. Heel erg smal tussen de rotsen is een heel smal pad en als je dat afloopt kom je op het kleine strandje waar ook de Ripcurl Pro, een surfwedstrijd, wordt gehouden. We hebben hier zo’n anderhalf uur gelegen waarna we doorgereden zijn naar Uluwatu temple en daarna naar Uluwatu beach. Uluwatu beach is een klein dorp, helemaal gericht op surfen. Het dorpje is gebouwd op de rotsen en het strand is niet een strand waar je op kunt liggen, maar perfect voor surfers. We zaten bovenaan de kliffen op een prachtig groot terras met wederom zicht op zo’n honderd surfers die weer ziek grote golven aan het pakken waren. En dan denk je ooit .. ooit kan ik het ook zo goed! Haha, blijven dromen! Nadat onze drankjes op waren zijn we de scooter op gaan zoeken en terug gereden naar ons luxe hotelletje in Kuta. ’s Avonds hebben we weer met zijn 3en gegeten en nog wat gewinkeld bij Beachwalk. Dit is een vrij modern winkelcentrum in het hart van Kuta dat er echt geweldig uitziet. Heerlijk avondje zo weer met zijn drietjes!
De volgende dag hebben we nog wat souvenirs gekocht en zijn die meiden samen bij zo’n pedicure zaakje geweest om hun nagels te laten doen. Mijn nagels zagen er al top uit waardoor ik besloot alvast bij het zwembad te gaan liggen. Later kwamen ze terug en bleven we heerlijk liggen bij het zwembad. Tegen een uur of 5 zijn we richting het strand gegaan om de zonsondergang te zien. Het was echt super druk op het strand, heel veel jongeren aan het voetballen, surfen en hardlopen. Iedereen en alles is bezig! In de avond wilde we Jits meenemen naar een leuk restaurant in Seminyak waar na een half uur lopen alleen een bruiloft bleek te zijn, helaas. Toen zijn we doorgelopen naar Motel Mexicola. Wat een tent was dat. Dit is net zo’n feest van The Great Gatsby, maar dan in het klein zegmaar. Geweldig! Het eten viel helaas wel tegen maar de sfeer was top. Vervolgens zijn we nog naar Ku De Ta gegaan om wat te drinken en zijn we ook nog in het Fashion Hotel geweest. Heel apart en vol met Aziaten! Gauw drankie gedaan en wegwezen daar!
Ook de laatste dag hebben we doorgebracht aan het zwembad, het strand, de winkeltjes en restaurants van Bali. We begonnen bij het zwembad, daarna door naar het strand en in de avond weer naar Beachwalk. Heerlijke vakantiedag waarop de tijd ook weer voorbij vloog helaas, want dit was de laatste avond in Bali. En niet alleen de laatste avond in Bali, maar ook de laatste avond van onze reis. En dat voelt dan ineens toch wel gek hoor. In plaats van door te vliegen naar de volgende bestemming was het nu spullen inleveren, tassen voor de laatste keer inpakken en terug naar Nederland, Rotterdam, naar huis. De volgende dag hebben we onze scooter ingeleverd, afscheid genomen van Jitske en om 13:00 uur stond er een taxi voor de deur die ons naar Denpasar Airport bracht.
Het avontuur is over, klaar! Over met de vakantiepret. Het lange weekend, van een dag of 158, is ten einde gekomen. Maar wat was het een prachtig avontuur. Het heeft ons duidelijk gemaakt dat wij het in Nederland super goed hebben. We hebben echt niets te klagen. Naja behalve als Feyenoord op zn klote krijgt misschien…
Een stukje over hoogtepunten en dieptepunten heb ik in mijn vorige blog al beschreven dus daar ga ik niet aan beginnen, maar misschien zijn jullie wel benieuwd naar wat we nu gaan doen? Dat kan ik wel even vertellen. Nikki is terug bij de Appie waar ze teamleider is. Daarnaast gaat ze nog twee jaar studeren, communicatie, in Rotterdam of Utrecht.
En voor mij is het tijd om eens wat te gaan doen met dat Sport Marketing en Management diploma. Ik ga op zoek naar een serieuze baan (hint). Ik heb deze studie gevolgd aan de HES in Rotterdam en sta te springen om ergens aan de slag te gaan. Dus vrienden, familie en alle andere lezers van deze blog mochten jullie iets horen van vacatures of leuke mogelijkheden laat het me a.u.b. weten!
Iedereen die al onze avonturen gevolgd heeft, hartstikke leuk dat jullie dit gedaan hebben, thanks! Ik vond het geweldig om steeds alles op papier te zetten en dat zal ik ook zeker gaan missen. Net als de manier van leven dat we bijna een half jaar hebben mogen leven. Wat een geweldige tijd hebben we gehad en wat een prachtige herinneringen hebben we gemaakt. Wat een leuke mensen zijn we tegengekomen en wat is het goed gegaan onderling. Het was elke cent dubbel en dwars waard en ik zou het zo weer doen!! Dus als jullie storten …. Haha!
See ya later mate!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
