Kerst, Surfen, NYE, Byron Bay en Blue Mountains

Nieuwe blog? Ja waarom niet! Kerst in Gold Coast, surfen in Arrawarra, oud en nieuw in byron bay, blue mountains, Sydney, Cabberra en bijna Melbourne. Er is alweer genoeg gebeurd, meer dan genoeg zelfs. Goed nieuws! na 2 maanden op reis te zijn en op elkaars lip te zitten kan ik jullie melden dat t nog allemaal goed gaat! Heel goed zelfs! Natuurlijk plakt nikki mij soms achter t behang en vraag ik mezelf wel eens af waar we in godsnaam aan begonnen zijn, maar ik kan jullie verzekeren dat we het nog geweldig naar ons zin hebben samen. De tijd vliegt daadwerkelijk voorbij. We zitten zelfs alweer zonder auto! Stonden we dan op straat in Sydney een paar dagen geleden, 12 tassen, sixpack bier en een zak goedkope hoofdpijn wijn. Klaar om in te checken in de stad van het Opera House en de Harbour Bridge!


Na onze Fraser Island tour zijn we doorgereden richting Gold Coast! Het partygebeuren van de oostkust is ons verteld. Het Chersonissos van Australie. Wij vonden dit alles heel erg meevallen. We vonden het eigenlijk heel erg leuk hier! Hoge gebouwen, appartementen vooral, aan een uitgestrekte goude kustlijn van meer dan 30 km. Veel winkels en barretjes en super druk kortom: een leuke plek om de kerstdagen door te brengen. 


We sliepen op ongeveer 15 minuten lopen van het centrum in een 2 pers kamer met gedeelde badkamer, woonkamer, keuken en balkon. Heel erg luxe als je t vergelijkt met andere hostels! We deelden onze ruime kamer met 2 zweedse halfzussen. Een van 20 en een van 40. De jongste studeerde hier en na haar studie reist ze samen met halfzus langs de oostkust. Een super aardig gezelschap waarmee het erg gezellig was om de kamer te delen! 


Kerst. Kerst is natuurlijk samen met familie zijn en lekker eten en drinken. Maar wat nog meer voor het echte kerstgevoel zorgt, en een nog grotere factor is (sorry thuis) is het weer. De kou. Gezellig bij de openhaard met een biertje en je dikke trui aan. Maar hier loop je al 8 weken in je korte broek en je bent nog nooit zo bruin geweest als nu en dan is t ineens Kerst ... Das RAAR! het voelde voor ons dus totaal niet als kerst. Maar 1 ding zorgde dan toch wel voor dat echte kersfgevoel. Frank, mijn broer, kwam vlak voor ons vertrek op schiphol met het geniale idee om een kerstfoto te maken op het strand oid. Deze op te sturen naar hem, zodat hij de foto op canvas kon laten afdrukken en bij zowel mijn eigen als Nik dr ouders af te leveren. Uiteraard mocht het pas op kerstavond geopend worden. Zodoende hebben wij op whitehavenbeach een half uur foto's liggen maken met een rudolph gewei en een kerstmuts op ons hoofd bij 30+ graden celcius haha. Maar t resultaat was echt super. Onze ouders waren onwijs verrast en daar was t allemaal om te doen. Toch nog een beetje bij elkaar met Kerst! Thanks bro!!


Zelf hebben wij op kerstavond gegeten bij een italiaans restaurant die we in de middag hadden gespot. Hier hebben we samen met Veronica gegeten. Veronica is een Mexicaans meisje van onze leeftijd die we hebben leren kennen tijdens de Whitsundays tour. Later die avond kwam haar vriend Nick samen met zijn broertje er ook bij en hebben we op verschillende plekkies in de stad nog wat gedronken! Eerste kerstdag (kerstavond in NL) hebben we geskyped om te kijken hoe het kado ontvangen was, heel erg leuk!!! Verder hebben we onze kerst voornamelijk doorgebracht op het strand. Het eten bij die italiaan was trouwens echt heel erg lekker, maar ook heel erg duur. 30 dollar voor een pizzaatje, oeps. Ach ja, tis kerst! 

Weer eens wat anders dan die 5 dollar value pizza's van de domino's! 


27-12, oftewel derde kerstdag, oftewel Nikki der verjaardag! 21 jaren jong. En wat doe je op de dag dat je jarig bent in Australie? Juist ja, surfen!! We hadden een 4 daags surfkamp geboekt in Spot X. Feitelijk was het gewoon Arrawarra Beach maar omdat er bijna alleen maar surfkamp surfers zijn wordt het aangeprezen als spot X. Vanaf de Gold Coast is dit nog een aantal uurtjes rijden. Eerst scheur je langs Byron Bay (waar hetzelfde bedrijf ook een surfkamp heeft, wisten we niet) om vervolgens nog een paar uur zuidelijker te rijden naar Arrawarra. We kwamen aan voor 12en zoals afgesproken, zodat we op dezelfde dag nog een surfles konden volgen. Wel zo leuk op Nikki der verjaardag! Omstandigheden: regen, hoge golven, wilde zee en instructeur die liever zelf ging surfen dan het ons te leren, enfin. 


Nikki lukte het om te staan, een super leuk verjaardagscadeau tijdens je eerste les! Mij lukte het ook waarop de instructeur vroeg of ik direct meeging naar de hoge golven.. nou, dat kon nog wel even wachten. Het hele surfkamp zag er heel relaxed uit. Het was een gedeelte op een camping dat speciaal en alleen voor alle surfers was ingericht. Al tijdens de eerste lunch maakte we kennis met 2 Australische vrouwen + een vriend van hun. Claire, Jenny & Paddy alle drie 30+ of eind 20. Ze schoven zonder pardon aan bij onze tafel en begonnen het gesprek. Wat een super aardige en open mensen zeg. Zij konden zelf al goed surfen en waren meer voor de gezelligheid met elkaar naar het kamp gekomen met hun eigen materiaal. Met de Aussies hebben we eigenlijk heel het kamp opgetrokken. Oja en met Andre. Andre is een Zweedse jongen van onze leeftijd, ook heel aardig, en een beetje suf. Hij had zn nachtbus gemist naar Byron Bay na het surfkamp. Gelukkig moesten wij ook naar Byron en zodoende hebben wij hem meegenomen! 


Op het kamp zat eigenlijk alles inbegrepen. We sliepen in onze auto op de camping, kregen ontbijt, lunch en avondeten en natuurlijk een surfles per dag. We hadden dit surfkamp geboekt voor 4 dagen en helaas was dag 2 ook erg regenachtig. Deze dag was ik wel mee naar de hogere golven gegaan, naar de groene golven. Nikki bleef nog even bij de witte golven. Groene golven wil zeggen de golven die nog niet zijn omgeslagen, met witte golven bedoel ik het schuim wat je ziet als de golf al gebroken is. 


Maar bij de groene golven kom je niet zomaar natuurlijk. Je moet vanaf de witte golven achter de groene golven zien te komen, en das soms best zwaar. Je krijgt een aantal golven om je oren en als je net 20m gepeddeld hebt wordt je er niet vrolijk van als je weer 15m terug wordt gespoeld. Conclusie na dit surfkamp is dan ook dat niet het pakken van een golf de sport is, maar het fucking terug zien te peddelen en ontwijken van grote golven om daar te komen waar je weer een golf kan pakken! Nikki vond dat ook, heel erg zelfs, en les 4 heeft ze daarom lekker met haar boek op het strand doorgebracht, haha. Maar of het daardoor minder leuk was?! Nee, echt niet! Het was echt su-per vet. Na de eerste groene golf, waarbij mijn neus van mn surfplank vrijwel direct onder water dook, viel ik van mn board en werd ik meegenomen door de golf en leek het een seconde of 10 alsof ik in een wasmachine zat. Toen kon de weg terug weer beginnen om het weer te proberen! En zo ging het beetje bij beetje beter. 


Heel leuk was de uitleg voor de surfles op dag 3. Nikki, ik en Kate (laatste Aussie die aansloot bij Claire en de rest) kregen uitleg van Emma, de zweedse instructrice. Ze vertelde heel erg veel over de zee, stromingen, hoog en laag tij, de golven, hoe er te komen, hoe ze te surfen, alles eigenlijk. Met als resultaat dat Nikki en ik, jawel, samen achter de groene golven zaten! Het zicht vanaf hier is trouwens heel speciaal, want je ziet de golven breken vanaf de achterkant, ipv de voorkant. Heel erg tof om te zien. Je zit daar in alle rust maar als je een stukje naar voren gaat om in een golf te peddelen kom je in al het watergeweld terecht, wat een kracht! Nik pakte vrij snel een golf en viel er ook vrij snel vanaf, haha. Ze kwam niet meer terug naar achter waar wij waren en na afloop vertelde ze dat ze t gevoel had dat ze verzoop. Tijdens deze les heb ik zelf voor t eerst een aantal groene golven gepakt. Wat een heerlijk gevoel!! Het was echt fantastisch. Later die dag gingen Claire en Paddy (hij was heel goed) weer samen het water in. Ze vroegen of ik ook zin had om mee te gaan en dat ik Paddy zn wetsuit wel aankon en gewoon een board moest pakken (ipv huren). Zo gezegd zo gedaan en 15 min. later lag ik met een paar Aussies tussen de Australische golven op me surfplankie, haha! Ook nu ging het weer goed en kon ik vrij makkelijk mee surfen met de anderen. Wil niet zeggen dat ik niet viel, want dat gebeurde nog altijd meer dan dat ik bleef staan, helaas haha. Ik zat zelfs 1x op me plank rustig te wachten en bij te komen, toen ik net te laat realiseerde dat de golf die eraan kwam mij weleens mee zou kunnen nemen, shit. En dat gebeurde. Ik klampte me aan me plank vast en werd, achterstevoren, bijna helemaal meegenomen naar het strand. Het duurde bijna 15 minuten om weer terug te peddelen en ik had niet eens gesurfd haha maargoed. Na dit surfkamp kan ik zeggen dat ik kan surfen en daar ben ik toch best trots op! Daarnaast is het ook fantastisch om te doen en zal dus ook zeker nog gaan gebeuren hier. Na les 4 was onze laatste dag alweer aangebroken en was het inmiddels alweer tijd voor oud en nieuw! NYE hebben we gepland in Byron Bay en zodoende reden we de 31e, met Andre achterin, richting Byron. Terug richting het noorden dus weer. 


Byron Bay is het hippiestadje van Australie. Overal muziek op straat, eigenaardige types en bovenal een heel relaxte en chille sfeer. Australie op zn best zegmaar! Nadat we Andre afgezet hadden bij zn hostel zijn we doorgereden naar onze camping. Overal groepen jongeren waardoor het net een festivalcamping leek. We hadden achter het tennisveld best een rustig plekkie kunnen scoren aan het meer, mooizo! Oud en nieuw hebben we doorgebracht op de straten en het strand van byron. Overal optredens op straat, veel mensen, warm en erg gezellig. Er was een straatmuzikant die met zijn up tempo covers van bekende gitaarliedjes honderden mensen liet klappen, zingen en springen waar ik weer kippenvel van krijg. Dat kan toch echt alleen hier denken wij, zelfs de straatmuzikanten zijn er goed. Wil trouwens niet zeggen dat het zo fantastisch is dat we hier zouden blijven wonen oid, wat je van een aantal reizigers wel hoort, nee. Het is echt fantastisch, begrijp me niet verkeerd. Maar we komen gewoon terug in april! Tegen 00:00 zijn we naar het strand gelopen waar zich heel veel mensen hadden verzameld. Iedereen klaar voor het aftellen en het vuurwerk, wat er helaas allemaal niet was haha. Geen massaal aftellen en al helemaal geen vuurwerk, nog een rotje of een vuurpijl. Dus telden we zelf af en genoten we van de knettergekke aussies die massaal het water ingingen. Gelukkig nieuwjaar allemaal! 


De volgende dagen in Byron hebben we doorgebracht in het leuke centrum van het stadje, op het strand, aan het zwembad, een dagje op de fiets en met een dagtour naar Nimbin. Dit dorpje ligt een uur, anderhalf uur landinwaarts en staat bekend om haar drugs. Het wiet stadje van Australie. De busrit, met leuke muziek en een hele leuke gids, was uiteindelijk leuker dan het stadje zelf wat wij een beetje vonden tegenvallen. Wat nog meer tegenviel, was het avondeten dat bij deze dagtour inbegrepen was. Het restaurant waar we de gratis maaltijd hoorden te krijgen was namelijk dicht. Dit was dus wederom zo'n truc van die rare touroperators, en uiteraaard blijven wij er gewoon in trappen. 


De Nimbintour was de laatste dag in byron. Hiervoor hebben we nog fietsen gehuurd om naar dolphin point te fietsen bij de vuurtoren. En ja, wij dachten weer geen wilde dolfijnen aan te treffen. Net als de croco tour waar je ook geen krokodillen ziet. Nou.. niets was minder waar. Een groep van zo'n 30 dolfijnen konden we vanaf de rotsen voor 10 minuten volgen. Zwemmend en springend door de golven, echt fantastisch. Verder hebben we nog een aantal marktjes gezien en is nikki erg pijnlijk het nieuwe jaar ingegaan, ze heeft op nieuwjaarsdag een piercing in dr oor laten schieten! Voordat we naar Sydney gingen zijn we eerst nog 2 dagen in de Blue Mountains geweest. Dit is een berglandschap dat een soort blauwe gloed over zich heeft. Er zijn heel veel wandelpaden en mooie uitzichtpunten. Na de oost kust waar we voornamelijk strand hebben gezien (heel vervelend), was het erg leuk om hier een paar dagen door te brengen. Als eerst hebben we door het eerste stuk van het nationale park gereden naar wat riviertjes tussen de rotsen, om vervolgens door te rijden naar de eerste echte grote uitzichtpunten. Hier hebben we ook een aantal uur gewandeld en genoten van watervallen (boven en onderaan gestaan), kliffen en uitzichtpunten, echt heel mooi allemaal. We stonden op een leuke camping waar we 's avonds lekker hebben gegeten om de ochtend erna er weer op uit te trekken. We hebben o.a. de three sisters bezocht, 3 rotsen naast elkaar te zien vanaf weer een andere lookout, en zijn er ook naartoe gewandeld. Aan het eind van de dag hebben we nog bij het zwembad gelegen en zo kunnen we inmiddels ook de blue mountains van ons reisschema afvinken! 

Na dit alles was het tijd om de laatste stad aan de oostkust aan te doen, en niet de minste: Sydney! Maar omdat deze blog al vrij lang is zet ik na Melbourne (waar we over 30 minuten aankomen) weer een blog online over Sydney, Canberra en Melbourne! 


Voor nu bedankt voor t lezen en tot de volgende keer