Sydney, Canberra, Melbourne, Great Ocean Road!

Aaah FUCK! Bijna was ik klaar met de nieuwe blog, toen mijn htc one mini aangaf bijna vol te zijn. Ik ben de moeilijkste niet en verwijder het een en ander en jawel, vaarwel blog. Dus hier is het herschreven stuk over Sydney, Canberra, Melbourne, de Great Ocean Road en nog veel meer.      


Sydney! 

Aankomen in Sydney betekende helaas ook het inleveren van onze Ford Falcon, de huurauto die ons huis was voor 6 weken. Toen we de auto inleverde raakte we wat aan de praat met een medewerker van het autoverhuurbedrijf. Hij bleek in hetzelfde hostel te slapen als wij hadden geboekt en als we 20 min. zouden wachten wilde hij ons best meenemen. Super aardig. De Aussies zijn tot nu toe sowieso echt heel vriendelijk en behulpzaam. Vraag ze of je ergens wel mag parkeren en je staat zo een kwartier te lullen. We liepen door Sydney een beetje te zoeken en een vrouw die met haar hondje liep en ook nog eens aan de telefoon was stopte haar gesprek, hielp ons door de weg te wijzen en zette erna haar telefoongesprek voort, dat zijn mooie dingen. 


In ons hostel hadden we een 4pers. kamer voor 4 nachten en de laatste 2 nachten een 2pers kamer. Dat bleek geen verkeerde keus, omdat we met een snurkchinees (bleek later) en een of andere fransman opgescheept zaten, die op een gegeven moment ook nog dames mee naar huis begon te nemen.  


Onze eerste dag hebben we wat boodschappen gehaald voor de eerste dagen en 's avonds zijn we naar het Hyde Park gegaan. Dit is een groot park middenin het centrum en een van de locaties waar het Sydney Festival plaatsvindt. Dit festival duurt een week of 3 en biedt allerlei muziek, kunst en entertainment aan voor jong en oud door heel de stad. Onder het genot van wat biertjes en ciders hebben we onze eerste avond daar doorgebracht. 


De volgende dag zijn we naar een uitzichtpunt gelopen om voor het eerst het Opera House en de Harbour Bridge te zien! Voordat we hier aankwamen liepen we langs een fantastische open air cinema  waar we later deze week samen met de zeker 50 jarige James uit Hong Kong en de nog oudere (onverstaanbaar) uit China een filmpie hebben gekeken, later meer hierover. Toen we dichterbij kwamen bleek het Opera House trouwens helemaal niet zo wit als je op foto's etc. ziet. Het gebouw bestaat uit een soort creme wit mozaik en is verder eigenlijk vrij bruin en somber. Neemt natuurlijk niet weg dat het nog steeds een fantastisch gebouw is, dat wij alleen kennen van tv en internet, waar je dan toch maar mooi naast staat! Dat maakt toch wel indruk dan. Vervolgens zijn we door een leuke oude wijk, The Rocks, naar het shopping gedeelte van de stad gelopen. Al vrij snel kwamen we op Martin Place, Lindt cafe. Hier vond eind vorig jaar een gijzeling plaats met dodelijke afloop en net na de vreselijke aanslagen in Frankrijk gaf dit toch best een raar gevoel. 


Nadat we 's avonds bij een leuke bar in de wijk Kings Cross, waar ons hostel was, nog wat hebben gedronken zijn we ons bedje ingedoken om de volgende dag te starten bij de Paddington Markets. Achteraf was dit een vrij decadente markt met vooral veel oude en dure spullen. We zagen een vette halsband in de Australische kleuren voor Bob maar die bleek 50 dollar te zijn, sorry jongen die hebben we laten liggen! Een half uurtje verder gelopen kwamen we in Chinatown en we hebben ook een poging gedaan de Darling Harbour te verkennen. Dit is een boulevard met veel restaurants, cafe's, het madame thussauds, sea life en een shoppingmall. We waren echter nog best moe en zijn halverwege lekker naar ons hostel gegaan, om na het eten samen naar the bucket list te kijken op onze kamer. Een lekkere afsluiting van de dag dachten we zo! 


De vierde dag in Sydney alweer en vandaag hadden we een dagtrip naar het surfstadje Manly op de planning staan. Naar Manly ga je met de ferry en zo heb je ook vanaf het water een prachtig uitzicht op de skyline van Sydney, al gaat er natuurlijk geen skyline boven die van Rotterdam, maar dat moge duidelijk zijn. Jaarlijks wordt er in Manly een grote surfwedstrijd gehouden die samengaat met skateboardcontests en een festival. Dit spektakel duurt zo'n drie weken en wordt al tientallen jaren georganiseerd. Helaas vindt dit evenement pas plaats als wij al aan de west kust zitten, wat ook geen straf is. Jammer genoeg regende het HEEL de dag in Manly. Het stadje zag er zelfs in de stromende regen leuk uit, laat staan hoe gezellig het er is op een mooie dag. We begonnen in Manly met een wandeling door het stadje, inclusief eerder ingeslagen paraplu's. We keken bij een groep surfers die de regen trotseerden en hierna zijn we naar Sealife gegaan. Dit was eigenlijk een soort mega oceanium zoals we in Blijdorp hebben, alleen hier hadden ze ook haaien van 3 meter, een reuzeschildpad en een mega rog. Erg leuk om te zien! Toen we met de ferry weer terug gingen en aankwamen in de haven liepen we pal tegen een grote opblaasvoetbal van de Asian Cup aan. Dit voetbaltoernooi is het grootste ooit georganiseerd in Sydney en toevallig speelt Australie 2 dagen later haar tweede groepswedstrijd tegen Oman, in het Sydney Olympic Stadium (zo'n 80.000! zitplaatsen) VET!! Kaartjes waren wel 50 dollar per stuk .. maar met mn studentenkaart uit het jaar 2013-2014 nog maar 25,- haha, lekker zeg! Die aussies zijn de moeilijkste niet! Ik heb die kaart hier nu al meer gebruikt dan in die 4 jaar thuis. Met 2 kaartjes voor de interland op zak liepen we door de botanic garden terug naar ons hostel. Nikki ontpopte zich, zoals altijd eigenlijk, tot de reisleidster van de dag. Mn eigen harry van de sunweb zegmaar. Ik had het avondprogramma op me genomen en zodoende gingen we na 't eten de stad weer in om wat te drinken. En niet bij zomaar een bar, maar pal tegen het Opera House aan. Ja dan besef je dat het leven goed is. Op onze weg naar het Opera House zagen we trouwens dat er allemaal mensen net buiten de hekken van de buiten bios zaten. En dan bedoel ik niet dat ze toevallig langsliepen en een stukje meekeken, nee. Kleedje mee, eten mee, drinken mee, alles erop en eraan. Deze mensen zaten heerlijk gratis op een van de mooiste locaties van de wereld naar een goede film te kijken. Dit smaakte naar meer en zodoende hebben wij de volgende avond dit kunstje dus nagedaan. Chips mee, biertjes, wijn en samen met onze nieuwe Aziatische vrienden keken we naar de film Wild, met links het gigantische scherm in het water en rechts het Opera House en de Harbour bridge. De vleermuizen die af en aan vlogen in de boom waar we onder zaten maakte dit prachtige plaatje compleet. Cheers! 


De laatste dag was me een dag, een om in te lijsten, echt waar. We begonnen de dag in Bondi, hèt strand van Sydney. Om vervolgens, met het zand nog tussen je tenen, naar het Olympisch stadion af te reizen voor Aussie - Oman. Beetje wandelen, beetje strand, mooi weer, terrasje, biertje, en vervolgens een interland bezoeken in een waanzinnig stadion, ik kan u verzekeren: zo word ik 100. De dag begon een beetje bewolkt maar de wolken maakte al gauw plaats voor het zonnetje. Toen dit gebeurde zaten we bij de Iceberg Rockpool. Een rockpool is een zoutwater zwembad dat wordt aangevoerd door de golven van de zee, die tegen en over de rand van het zwembad slaan. Bij hoge golven is dit een erg spectaculair gezicht! Na nog wat rondgelopen te hebben zijn we met fish and chips op het strand geploft. Met de hoge golven en de beroemde Bondi Beach Lifeguards lagen we hier prima! Nadat we op een terrasje nog wat hebben gedronken zijn we de bus en trein ingesprongen richting het stadion. Hoe dichterbij we kwamen, hoe geler de trein werd. Overal kwamen Aussies vandaan om hun Socceroos aan te moedigen. Samen met dik 50.000 Aussies zaten we klaar voor de volksliederen en uiteraard heb ik zelf ook zo'n knalgeel wedstrijdshirt gescoord, yes mate!! Uiteindelijk won Australie de wedstrijd vrij gemakkelijk met 4-0 en voor een land dat nog steeds soccer zegt in plaats van football was de sfeer gedurende heel de wedstrijd erg goed en gezellig. Het aussie aussie aussie, oi oi oi klonk van de tribunes en ook de wave werd hartstochtelijk meegedaan door jong en oud, haha geweldig!


Dezelfde avond hebben we onze backpacks weer ingepakt want de volgende ochtend was het alweer tijd om Sydney te verlaten, nieuwe stop: Canberra. 


Canberra is de hoofdstad van Australie. Dit is zo gekomen door een strijd tussen Melbourne en Sydney. Allebei de steden wilden graag tot hoofdstad worden verkozen en omdat ze er niet uitkwamen heeft Australie besloten ergens tussenin een stad te kiezen en te bouwen, lekker makkelijk. Zo gezegd zo gedaan en daar was Canberra, de hoofdstad van Australie. Er is zelfs een architecten wedstrijd gehouden om te kijken wie de stad mocht inrichten, want er was nog helemaal niets. Een of andere Amerikaan had gewonnen maar lang niet alle plannen zoals hij had bedacht werden door de Aussies uitgevoerd, waar deze beste Amerikaan natuurlijk niet blij mee was. Dat deze stad in een keer uit de grond is gestampt en echt uitgedacht is, is heel goed te zien. Zo liggen het war memorial, eerste en huidige parlementsgebouw in een rechte lijn van elkaar, op zo'n 10 km afstand van elkaar. Er loopt een kanaal door deze rechte lijn die samen met 2 bruggen weer de parlementsdriehoek van de stad vormt, en ga zo maar verder. In tegenstelling tot wat veel mensen zeiden (Canberra is saai), hebben wij hier ons toch best goed vermaakt. De eerste dag zijn we naar het warmemorial geweest. We wilden hier graag naartoe omdat we ons afvroegen wat de rol van Australie was in WO2, omdat we veel herdenkingsmonumenten etc. hebben gezien maar niet echt wisten hoe of wat. Achteraf blijkt t heel simpel. Australie behoorde tot Groot Brittannie en omdat de Britten in de 2e wereldoorlog verwikkeld raakte, raakte Australie dit automatisch ook. Zodoende hebben ook de Aussies in de 2e wereld oorlog meegevochten. Zelfs nu nog behoort Australie officieel tot het Engelse Koninkrijk, Queen Elizabeth is dan ook nog steeds de koningin van Australie. 


De volgende dag hebben we meegedaan aan een gratis fietstocht door de stad. Omdat de tocht ook eerst langs het warmemorial ging was de start een beetje stroef en saai maar bij het zien van de nieuwe dingen werd dat al gauw beter. Na de 3uur durende tour mochten we de fietsen houden voor de rest van de dag, ideaal. Maar voordat het zo ver was had onze gids nog een challenge bedacht. 


Onze gids was namelijk niet alleen maar gids, maar ook een ware hekkie sek kampioen. De kampioen van Australie wel te verstaan. Een hekkie sek is een klein soort van pittenzak, zo groot en rond als een stressballetje. Hij kon daadwerkelijk alles met de hekkie sek. Hooghouden, trucjes etc. erg leuk en gaaf om te zien. Omdat Canberra ook een van de speelsteden van de Asian Cup is had hij kaartjes meegenomen voor de topper Bachrein tegen de Arabische Emiraten. Degene die de hekkie sek het meest kon hooghouden kreeg de tickets! Er waren 8 meiden en maar 2 jongens, een Thai en ik. Dus ik begin met hooghouden en na 3 pogingen was mijn hoogste score 8, wat zeker niet slecht was volgens de gids, mooi! Kan in het bakkie dacht ik. Dit dacht ik helemaal na de eerste 2 pogingen van onze Thaise vriend. Deze meneer had blijkbaar nog nooit een bal aangeraakt, laat staan een paar keer hooggehouden. Bij poging 3 gebeurde echter het onwaarschijnlijke, ik kan het nog steeds niet geloven. De Thai begint hoog te houden als nooit te voren en scoort 10 en wint de kaartjes zo voor me neus weg. Hier word ik dus echt strontchagreinig van. Zit je dan met je 10 jaar Feyenoord, afgetroefd door een Thaise toerist met hooghouden. Uiteindelijk kreeg ik alsnog kaartjes omdat ik de 2 na hoogste score had, maarja met alle respect, er kwamen alleen nog maar meiden na me. Dat had ik er echt niet bij kunnen hebben begrijp je wel. Omdat de wedstrijd al aan het eind van de middag was en wij nog het een en ander wilde zien hebben we de kaartjes weggeven aan twee andere meiden. 


Toen we onze eigen weg mochten gaan zijn we onder andere naar het nationaal museum en het parlement geweest. Vooral het parlement was erg tof om te zien omdat we ook in de 1e en 2e kamer mochten kijken. Ze waren er trouwens helemaal weg van Nederland, ze hadden er een grote Friesche klok (zo een die iedereen zn oma thuis heeft) en een aantal medewerkers spraken een beetje Nederlands en waren vooral gek op hagelslag. Eenmaal terug in het hostel hebben we nog wat gegeten en zijn we 's avonds om 00:00 de bus ingestapt voor de volgende halte Melbourne, waar we 8 uur later zouden aankomen. 


Melbourne! Na de nachtbus waren we behoorlijk gesloopt. Op naar ons hostel om in te checken en lekker op bed neer te ploffen voor een paar uur. Althans dat dachten we. Inchecken kon pas vanaf 13u en zodoende zaten we 5 uur met onze tassen opgescheept. Voor Melbourne hadden we weer lekker een 2 persoonskamer geboekt en toen we eindelijk de kamer inmochten zagen we een stapelbed staan, wat een bofkonten zijn we toch, haha. Melbourne begon dus niet perfect. Nadat we nog een paar uur door de drukste straten van de stad hadden geslenterd waren we echt verrot en na wat gegeten te hebben zijn we vroeg gaan slapen. We hadden trouwens best vitamine tekort de afgelopen dagen dus toen we aankwamen hebben we van alles gekocht (druiven, bananen, perziken, appel) en bij elkaar gegooid. We kunnen er dus  weer tegenaan voor een week of 2! 


De volgende dag zijn we van start gegaan bij de Victoria Markets, dit is een grote overdekte markt. We merkten gelijk dat het in Melbourne kouder is en we zijn zelfs terug gegaan om een vest te halen. Verder zijn we na de heerlijke lunch in de leuke wijk Fitzroy ook nog naar het Melbourne Museum geweest. Ook hier weer korting van 12 dollar naar gratis met de over datum studentenkaart, ideaal! Dit museum was erg interessant omdat het gericht was op alles dat met de ruimte te maken had en enorme skeletten van dinosauriers had. Ook hadden ze honderden diersoorten opgezet en was het nog gericht op het menselijk lichaam. Een leerzame en leuke middag. 's Avonds hadden we wederom niet veel gedaan omdat we nog erg moe waren want ja, vakantie vieren gaat niet in de koude kleren zitten!


Ook de volgende dag zijn we begonnen op een markt, in het zuiden van de stad, en hebben we ergens bij een leuk zaakje een heerlijke koffie op, wat deze reis een beetje een ritueel is geworden elke ochtend. Vervolgens liepen we toevallig binnen bij een kerk die vooral gericht was op jongeren. Het 'normale' gezang werd namelijk bijgestaan door een rockband, erg apart en mooi om te zien. Ook hebben we nog de boulevard langs de rivier afgelopen. Wat opviel was vooral dat Heineken de stad overneemt gedurende de periode van de Australian Open. Heineken is een van de hoofdsponsors en met pop up barren, tribunes op de boulevard en nog meer bars kleurt heel de stad groen. Ja het is ons duidelijk dat de marketingafdeling van Freddy duidelijk beter in elkaar zit dan de bierbrouwtak, haha. En over de Australian Open gesproken, deze konden we natuurlijk niet aan ons neus voorbij laten gaan. Een dag later hebben we daarom een ground pass gekocht en zijn we richting het Melbourne tennis park gelopen! Met de groundpass mochten we overal in, op de twee grootste stadions na (rod laver arena en margaret court) waar de toppers speelde. Wat een fantastische dag en ervaring was dit zeg. Het was de allereerste dag van het toernooi dus op alle velden (meer dan 20) werd er gespeeld. We begonnen bij de partij van de Nederlander Sijsling die helaas verloor. Daarna zijn we de Hisense Arena ingegaan en hebben we een Aussie zien winnen van een Duitser. De derde partij die we zagen was Kiki Bertens die een Australische schone versloeg en als kers op de taart hebben we Federer, in de rod laver arena, zijn matchpoint zien maken!! Geweldig. Het vrouwtje dat de kaartjes moest checken zag ons naar binnen gluren, wenkte en vroeg of we gauw wilden kijken. Ja natuurlijk!! En zo zagen we Federer dus ook nog even met dank aan de zoveelste super aardige Aussie. 


Verder hebben we in Melbourne nog een dag doorgebracht in het centrum en de leuke wijk Fitzroy. Ook zijn we nog naar de kustplaatsjes Brighton en st. Kilda geweest. St. Kilda staat bekend om haar pinguïns die je vanaf de pier in het haventje kunt zien tijdens zonsondergang. Helaas stond er vlak voor zonsondergang in de haven een enorme zeilboot in de fik en werden deze beestjes door onze neus geboord helaas. De middag in Fitzroy zaten we als God in Frankrijk weet ik nog. In een soort beergarden had Nikki een groot glas orange beer, door de beergarden zelf gebrouwen. Ik had een mini proeverij van 4 verschillende soorten bier. In het open raamkozijn met het zonnetje dat naar binnen scheen, de biertjes en een mandje patat zaten we hier helemaal niet verkeerd!! Time flies when you're having fun en dat is echt waar. De volgende ochtend checkte we alweer uit om ons nieuwe huisje op te halen voor de komende 5 dagen: een Toyota Yaris. Met dit fijne autootje hebben we de Great Ocean Road afgereden en zijn we het natuurpark The Grampians ingegaan. Wat de Great Ocean Road inhoudt wordt eigenlijk al verklapt door de naam, en daar is niets van gelogen. De weg is officieel zo'n 140 km en loopt met hoogteverschillen fantastisch mooi langs de zee. Wat een uitzicht hebben we gehad die paar dagen. Fantastisch brede zandstranden, hele hoge kliffen, afgelegen strandjes en prachtige rotsformaties. Ik denk dat ik voor ons samen spreek als ik zeg dat dit met afstand het mooiste Australie is dat we tot nu toe gezien hebben. Een genot om die Toyota doorheen te rijden. Dit wagentje noemde ik eerder ons huis en dat is omdat we inmiddels getrainde autoslapers zijn geworden hier. Stoelen plat en naar achter en je ligt heerlijk. Dit bespaarde ons weer wat dollars omdat we nu aan een plekkie op de camping genoeg hadden. 


Onze eerste stop tijdens de great ocean road was Torquay. Dit is de surfhoofdstad van Australie. Het bekende Quiksilver en Ripcurl komen hiervandaan, het stadje is eigenaar van hèt surfmuseum van het land en een van de bekendste surfstranden (waar een hollywoodfilm is opgenomen), Bells Beach, ligt hier om de hoek. 


De golven in Bells Beach vielen helaas erg tegen omdat de beste surfomstandigheden hier ontstaan tijdens de wintermaanden. Toch leuk om hier geweest te zijn en je voor te stellen hoe het er zou zijn met allerlei cameraploegen en hoe het eruit zou zien tijdens de Quiksilver pro, grote surfwedstrijd die hier jaarlijks wordt gehouden. We hebben hier even op het strand gelegen en voordat we op de eerste camping aankwamen zijn we nog langs 2 uitzichtpunten gereden. De camping was mooi gelegen op een heuvel met uitzicht op de zee. Na een goede nacht in ons nieuwe bed en een ontbijtje op een prachtig strand zijn we doorgereden met als doel de 12 Apostelen bij zonsondergang. De apostelen zijn losstaande hoge rotsen in de zee vlak voor de kliffen van de great ocean road. Deze zijn losgekomen van het vaste land door de golven, regen en wind en zijn werkelijk waar fantastisch om te zien. Omdat er door de weersomstandigheden nieuwe apostelen bijkomen en sommige omvallen door slijtage zijn het er geen 12 maar varieert dit steeds. Het zijn er trouwens nooit 12 geweest maar ze zijn zo genoemd voor het toerisme, wij telden er 9 geloof ik. Maar voordat het zover was hebben we nog een kleine rainforest walk gedaan en op een fantastisch strand gelegen voor een uurtje. Het is bekend dat op de great ocean road ook ineens de mist kan toeslaan. Ook dit hebben we mee mogen maken. We reden als het ware echt door de wolken op het ene moment en een paar seconde later weer beneden langs de zee. Voordat we naar de apostelen gingen kijken hadden we een camping gezocht, lekker gegeten (noodles met hamburgers) en bij zonsondergang zijn we naar de apostelen gegaan. Omdat de zon in zee ondergaat kleuren de kliffen goud, en dat is prachtig om te zien. Door lichte regen ontstond een volledige regenboog die eindigde achter de gouden kliffen, de spreekwoordelijke pot met goud. Wij hadden hem gevonden. Heel erg mooi! 


Door een smsje van thuis sloeg de stemming om. Het onvermijdelijke dat er helaas aan zat te komen was gebeurd. En op zo'n moment is het ineens heel kut om aan de andere kant van de wereld te zitten, en ben je liever thuis bij je familie om samen te zijn, hoe mooi of hoe leuk het ook is hier. Rust zacht lieve oma, u bent een topper! 


De volgende ochtend zijn we weer naar de apostelen gereden waar we binnen 15 minuten waren. We wilde ze graag ook nog bij daglicht zien en ook heel graag beneden, onderaan de kliffen, op het strand lopen. Ook dit was echt fantastisch. De golven, de apostelen en de stijle kliffen van zeker 50 meter hoog, ge-wel-dig! Nadat we hier nog van hebben kunnen genieten zijn we doorgereden naar een ander prachtige strandje tussen de rotsen en grotten. Gaaf om te zien hoe het water al die jaren langs de rotsen is gespoeld en een weg heeft gevonden. Hierna zijn we doorgereden naar de laatste apostel op onze route, de London Bridge. Vroeger (1990) zat de rots nog vast aan het land en was het dus nog geen apostel. Doordat het water links en rechts om de uitstekende klif heen beukte zijn er 2 grote gaten in de klif ontstaan. Het lijkt dus net een grote brug, vandaar de naam. Toen er 2 mensen over de 2e en verste boog waren gelopen werd het ineens wel een apostel omdat het stuk rots dat vast zat aan het vaste land afbrak. De 2 moesten met een helikopter worden weggehaald. 


De kust voor de apostelen was trouwens een zeer beruchte en gevaarlijke vroeger. Over een kustlijn van slechts 40 km zijn meer dan 80 schepen ten onder gegaan. Een soort kaap de goede hoop maar dan in Australie. Een aantal scheepswrakken liggen nu voor de kust van de great ocean road. Na ook de London Bridge gezien te hebben was het tijd om door te rijden naar onze laatste camping aan het eind van de great ocean road in Port Fairy. De camping had een super ligging, we hoefden alleen de weg over te lopen en we waren op het strand, lekker hoor! De volgende ochtend zijn we vroeg opgestaan om The Grampians in te gaan, een bergachtig national park. De Grampians waren mooi, maar zelf hadden we het net wat mooier verwacht. Het allerleukst tijdens de anderhalve dag die we daar hebben doorgebracht was de camping midden in de Grampians in het plaatsje Halls Gap. Toen we de camping opreden zagen we overal kangeroos!! Hoe cool!? Nadat we de auto geparkeerd hadden zijn we er gelijk naartoe gegaan en hebben we ze brood gevoerd en wat foto's gemaakt. Dit is wel echt Aussie. Ook toen we wakker werden sprongen de kangeroos door het veld waar onze auto stond, en dat is leuk wakker worden! Verder zijn we in de Grampians nog naar een ongeveer 15 meter hoge waterval geweest waar we onder heb gezwommen en gezeten, heel tof, en zijn we naar het hoogste punt van het park en een oude leefplek van de Aboriginals geweest. Ondanks dat het niet zo mooi was als we hoopte en dachten hebben we ook in de Grampians weer een prima tijd gehad! Misschien komt t ook wel door de prachtige great ocean road waardoor we stiekem hoopte op weer zoiets moois. Met weer nieuwe verhalen en mooie herinneringen in onze rugzak hebben we de Toyota weer afgeleverd bij Hertz in Melbourne. We zijn weer terug in Melbourne voor 2 nachten. De eerste nacht was de Klassieker, die je zelfs aan de andere kant van de wereld een kutgevoel kan geven, Feyenoord bedankt, en de volgende dag de nationale feestdag Australia Day!


Australia Day is helemaal hot hier, een soort koningsdag zegmaar. Veel jongeren kopen alcohol en gaan ergens in een park of op een strand zitten met elkaar. Wij hadden dus ook alcohol nodig, bier! Op naar de bottle shop en zo zaten we een half uur later met een sixpack heineken, 4 halve liters Hollandia (nog nooit van gehoord) en een paar Rekordelig fruit pils opgescheept, lekker hoor! In de avond was het tijd voor de enige echte Klassieker. We hadden opgezocht op welk kanaal het te zien was en een aantal sportsbarren gevonden in het centrum, off we go! Om 22:30 Aussie tijd begon de wedstrijd. Nou we (ik) had het dus verkeerd opgezocht. Alle barren hebben Fox en de wedstrijd was niet op Fox, althans niet de Australische Fox. Ik dacht dat het op Fox 5 zou zijn maar er was een of andere motor race aan de gang. Zit je dan net met je halve liter bier in een pub met de gierende zenuwe door je lijf naar 6 verschillende sportschermen te kijken waarvan er op geen een de Klassieker is te zien, schandalig. Enige optie die we hadden was doordrinken en als de sodemieter terug naar t hostel om wifi te kopen en achter de computer te kruipen voor de 2e helft. Ruim optijd kwamen we terug in het hostel, bleek de receptie voor een uurtje dicht te zijn, tuurlijk! Dus in de 50e minuut zat ik eindelijk achter de computer met een hele hele slechte livestream maar, met Radio Rijnmond! Haha! En radio rijnmond heeft ervoor gezorgd dat ik diezelfde nacht plafonddienst had, ik heb geen oog dichtgedaan. Jezus wat een spanning. Goal!! Dan weer geen goal, Kazim houdt hem tegen. Veel beter zijn, niet scoren en hem alsnog bijna om je oren krijgen. Mn hart zat mn keel en ik gooide me petje in het rond maar het mocht wederom niet baten, helaas, helemaal kut. Enige voordeel is dat het na de wedstrijd al half 1 's nachts was en dat het dus niet de rest van je dag verziekt zoals thuis. Nadat ik met het thuisfront de wedstrijd nog eens had besproken kon ik lekker tegen nikki aankruipen in ons 2 persoonskamertje, hartje Melbourne, Australie, midden in de zomer. Dat maakte het gelukkig allemaal net effe wat makkelijker om de nare nasmaak weg te spoelen. 


De volgende dag was het Australia Day! De dag begon met een parade door het centrum van de stad. Onwijs veel nationaliteiten die deelnamen aan de parade om Australie te bedanken dat ze er mogen zijn etc. interessant om te zien. Nog interessanter werd het net na de laatste mensen die blij voorbij paradeerden. De parade was over en toen kwam de grootste groep mensen met doeken, vlaggen en boos gezang: de Aboriginals. It always was, is and will be Aboriginal land zongen ze allemaal. De mensen zijn boos en noemen deze dag Invasion Day ipv Australia Day. Ik denk dat de boosheid komt omdat de blanke Australiers hier kwamen en de Aboriginals probeerde te verjagen van hun eigen land. En nu, nu staat Australie open voor alle andere mensen van over de hele wereld terwijl ze eerst hun eigen landgenoten het leven hebben zuur gemaakt. Ik denk dat hun boosheid daar vandaan komt en dat kan ik best begrijpen. Wat er zich allemaal vooraf heeft afgespeeld zouden we eigenlijk niet zo goed weten, maar we hopen er tijdens de Outback trip veel meer over te weten te komen! Wordt dus nog vervolgd. 


Na de parade zijn we naar het centrale plein, Federation Square, midden in de stad gelopen. We zijn op een terras neergestreken en onder t genot van een heerlijk glas Hoegaarden en een groot glas fris voor Nikki ontmoetten we een Belg van een jaar of 55 gok ik. Deze meneer die luistert naar de naam Marc was bij een maat op bezoek geweest in Nieuw Zeeland en voordat hij terugvliegt naar Belgie is hij nog een aantal weken in Australie. We raakte aan de praat en hebben hem een hoop tips kunnen geven en geholpen met het uitstippelen van een toffe trip de komende weken. Het plan was even wat te drinken en 3 uur later kwamen we pas van het terras af, haha. We hopen dat hij een fijne reis tegemoed gaat en wat heeft gehad aan onze tips! 


Verder hebben we nog wat door de stad gelopen richting een boulevard met veel kraampjes. Er was zelfs een Nederlands kraampje waar je broodjes kroket kon kopen, lekker zeg!! Helaas heb ik 3 uur last gehad van dit kroketje dat bij lange na niet zo lekker was als die we thuis hebben, maargoed. Hierna zijn we via het hostel (om de tas met bier te halen) richting St. Kilda gegaan. Hier zaten erg veel jongeren bij elkaar op het grasveld met uitzicht op de zee. Muziek en erg veel gezelligheid maakte deze dag tot een mooie afsluiting van Australia Day. Gelukkig was de zeilboot die een paar dagen eerder was afgebrand helemaal weggehaald en zo hebben we na zonsondergang nog naar de pinguïns kunnen kijken ook! Vanaf de pier zagen we het vuurwerk in de stad losbarsten om hierna gauw de tram in te springen richting ons hostel. Laatste nachtje want de volgende dag zijn we 's avonds in de bus gesprongen richting Adelaide! 


Meer over Adelaide, het werken op de boerderij en wijnranken en de Outback tour in de volgende blog! Tot later vanuit een zonnig Australie!!